Two Folds: MayWard FF | COMPLETED

TF 18: Taking Risks

MayMay

Napakunot ang noo ko ng mapansin na mukang dead end na ang kalsadang tinatahak ng kotse na inarkila ko sa bayan.

Inihinto ko ang kotse sa di kalayuan and i decided to get out of the car.

Tumingin ako sa paligid.

May gubat sa kabila and ganun din sa kabila.

Pero sinunod ko naman yung mapa eh?

I decided to get my phone on my pocket wishing for google map to trace where exactly i am.

Kinilabutan ako ng maramdaman ko ang malamig na hangin.

Medyo hapon na kasi.

Lumakad ako ng kaunti para makahanap ng signal pero wala.

I frowned ng makita kong dead end na pala talaga iyon.

Bangin na ang dulo ng kalsada.

I looked at my wristwatch.

Quarter to 6 in the evening!

Mukha pa naman walang taong napapadpad sa lugar na to.

I decided to get inside my car again.

I tried to start the.engine pero ayaw magstart.

I thought this car is in good condition?!

Why the hell??

I tried more than thrice pero ayaw pa din umandar.

Lumabas ako to check.

binuksan ko lang ang cover sa unahan pero hindi ko naman alam kung anong gagalawin duon.

Now i know why my fiance been bugging me to teach how to take care of my car and how to repair it in case of emergency.

Kagaya nga nito.

Madilim na so kinuha ko ang flashlight sa loob ng kotse.

Ramdam ko ang lamig ng hangin na may hatid din na kilabot.

Pero mas nangingibabaw sakin ang kagustuhan na marating ang crashed site para makakuha pa ng mga ebidensya.

I took a deep sigh.

Kahit san ko tignan ang makina ng kotse hindi ko talaga alam kung anong gagalawin dun eh!

My eyes grew wide when i saw a light coming from a falshlight.

Nakatutok sakin iyon.

In full hope i thought they will be the one who could help me out but i was wrong.

These guys has power guns on their arms.

Nakatakip ng itim ang mga mukha nila at mata lang ang nakikita.

i stepped back.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

God wag naman po sanang mga bandido sila.

Sigaw ng isip ko.

Unti unti lumalapit sa akin ang mahigit sampung armadong lalaki.

I stepped back.

Isiniksik ko ang sarili ko sa harap ng kotse.

Nagusap usap sila ng hindi ko maintindihan.

Maybe their native dialect.

Maya maya ay itinutok sa akin ng dalawang lalaki ang shotgun sa ulo ko.

I gulped.

MayMay relax okay..relax..

I.told myself kahit na sa totoo sobrang nanginig na ang tuhod ko sa takot.

"Dalhin na yan!"

Sabi ng matangkad na lalaki.

My eyes grew wide ng itulak nila ako papasok sa kagubatan.

Nilimas nila ang laman ng kotse ko.

Hindi ako makapagsalita.

Ilaw lang ng flashlight ang gabay namin sa pagpasok sa gubat.

Kinikilabutan ako sa naiisip kong baka kidnap for ransom ito.

nagsign of the cross ako.

Gusto ko ng mapalahaw sa iyak pero iniisip ko na walang mangyayari kung iiyak ako.

presence of mind MayMay..

Presence of mind..

I keep on telling myself..