Si Miguel.

He looked so mouth-watering with his black and white suit. I gulped. Bakit ko ba iniisip iyon? Mouth-watering? Seriously, Rein? Parang tumigil ang oras at tumutok lang sa kanya ang lahat. He has this kind of aura na mapapatigil ang mga tao o maiintimidate ang lahat sa anino pa lamang niya. And his sex appeal.

He was, as usual, poker-faced. But he was staring at me.

"Papasok ba kayo o hindi?" malamig niyang tanong pero nakatingin pa rin sa akin.

Gusto kong lamunin ako ng lupa ngayon. O kahit ano. Bakit ba niya ako tinititigan? For God's sake! Nandito sila Twinkle! He looked so obvious!

"A-ah s-sige po, MA. Next elevator na lang po kami."

Gusto kong halikan sa sobrang tuwa si Twinkle dahil sa sinabi niya.

Hindi na ito sumagot at pinindot na lamang ang elevator para sumara.

Nakahinga ako ng maluwag nang nakita kong pasara na ang elevator.

Pero nagulat ako nang biglang humarang ang kamay niya doon bago pa man iyon makasara. My eyes widen.

Bumukas uli ang elevator. "On second thought.."

Bigla bigla ay hinatak niya ako papasok doon at pinindot ang door close button.

Biglang lumakas at bumilis ang tibok ng dibdib ko. May kung ano siyang pinindot sa elevator at nakita kong pumapanik kami imbis na bumaba. What is he doing?

Nagkaroon ng kakaibang kuryente sa balat ko dahil sa hawak niya sa wrist ko. Lahat ata ng cell ko sa katawan ay naghaharumintado sa pagkakalapit namin.

Hindi ko na namalayan na bumakas na ang elevator at hinahatak na niya ako papuntang opisina niya. Nakita kong napatayo si Monica at halatang gulat.

"M-M.A.." Nagpabalik-balik ang tingin niya sa aming dalawa.

"Hold my calls. I don't want any disturbance."

"Y-yes, M.A."

Before I knew it, nasa loob na ako ng opisina niya.

Binatawan niya ako at dumiretso siya sa may floor-to-ceilling glass wall niya at tumalikod doon. Kinalma ko ang sarili ko. Bakit niya ako dinala dito?

"What do you want?" tanong ko at nagpapasalamat ako at hindi ako nautal.

Hindi siya sumagot. I bit my lips. Nakaka-frustrate bigla.

"I'm not into playing sick games with you, Miguel. What the hell do you want?"

I heard him chuckle. I stiffened.

"Miss Gardencias, can you please tell me why were you absent for two days? Make sure it's valid" sabi niya nang hindi pa rin lumilingon. Ipinasok niya ang isang kamay niya sa bulsa niya. I pursed my lips. Bigla akong nasaktan sa pagtawag niya sa akin ng apilyido—or he thought was my surname.

"I-I wasn't feeling well" I lied.

He tilted his head and looked at me smugly. "Really? Then what are you doing at that mall, then?"

Shit. Lahat ata ng dugo ko ay napunta sa paa ko. He knew? N-nakita niya kami? What do I do? Should I tell him na may anak na ako pero hindi sa kanya? Wha-

"Monica saw you."

Biglang bumalik lahat ng hangin sa katawan ko. Hindi niya kami nakita.

"Gumagawa ako ng draft! Researching! I could always work at home, you know."

Lumingon siya. Tumaas ang kilay niya at unti unti siyang lumapit sa akin. Napaatras ako ng kaunti pero huminto rin ako ng marealize kong dapat ay ipakita ko sa kanya na hindi ko siya aatrasan.


Hanggang sa sobrang magkadikit na kami at inilapit niya ang mukha niya sa akin. He was so close. Just like the first time we met. Ganitong ganito kalapit ang mukha niya sa akin noon at pinipigilan ko lang ang sarili ko noon na mahalikan siya lalo na nang kagatin niya ang labi niya.

He tilted my chin with his free left hand. "Nobody has ever dared to talk to me like that, querida." he said in his sexy Portuguese accent, smirking. [Querida means "sweetie" or "honey" or "darling" in Brazilian-Portuguese"]

"And do you know, kung ano ang ginagawa ko sa ganyang bibig, querida?"

I gulped. Napatingin ako sa labi niya.

"You know, I'm not the most forgiving guy in the world right now."

Bumalik ang tingin ko sa mga mata niya. At sa kabila nang nakikita kong yelong bumabalot doon, I saw another emotion—lust.

"But this punishment is a good one and I bet you're going to like it."

"A-anong balak mong gawin?" kinabahang tanong ko. Medyo napaatras pa ako.

He smiled his sexy smile. "Oh, querida, I'm going to kiss you"

I looked at his lips. It was very much inviting. "No," I whispered, almost to myself.

Mas lalong lumawak ang ngiti niya. "One thing you should know about Miguel Angelo Tan, no one says no to me. No one, querida. No one."

My legs turned jelly. Then he wrapped his arms around my waist. Nagharumintado ulit lahat ng cells ko sa katawan at natunaw ang lahat ng protesta sa isip ko.

I unconciously licked my lips wet.

He looked at my lips. I saw his blue eyes turned darker.

"Another one, I wouldn't take 'no' for an answer." And with that, he kissed me.

Romancing The Ice PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon