Chapter 6

882 27 1
                                    

Play for Me

The whole morning ay iniwasan ko si Dante. Nang hapon na ay hindi ko na siya nakita. I think he was doing his business or maybe he was out there. I don't know. I was busy watching movie in their sala. Hindi ko rin naman alam ang paligoy-ligoy sa bahay kaya naman nakatutok lang ako sa screen ng TV pero 'yong utak ko lumilipad.

I was actually eating coco crunch. Nang pakiramdam ko ay busog na ako ay nilagay ko nalang iyon sa center table at uminom ng tubig. Niyakap ko ang sofa pillows at nahiga. It was my second movie at ramdam ko na ang pagdalaw sa'kin ng antok. Hindi ko na rin napansin na nakatulog na pala ako.

Naalimpungatan ako nang maramdaman ang mahinang pagtapik sa pisngi ko. I yawned and saw Dante on his knees, his face close to mine. Suminghap ako at mabilis na napaatras.

"W-what.."

His dark eyes were soft and gentle, if it was even possible for a man like him. But I saw it, and he smiled. Oh, God! He smiled.

"You slept in the couch. Did you have dinner already?"

Dahan-dahan akong naupo saka napatingin sa TV nang makitang naka-on parin ito.

"Oh my God.." I gasped and sat up straight, Dante was now standing beside my legs. "I'm sorry. Hindi ko namalayan na nakaidlip pala ako."

Inabot niya ang remote control saka pinatay ang TV. Hindi siya sumagot, bagkos ay hinila ako patayo. I was trying to register what he just did when he suddenly put his arms on my waist, pulling me closer.

"A.. anong ginagawa mo?"

He shook his head as he pointed the center table, using his pouted lips. Nang tingnan ko kung ano ang naroon ay napataas ang kilay ko. It was a three-layer lunchbox. Tiningnan ko siyang muli saka sinubukang alisin ang kamay niya na nasa bewang ko pero hindi naman siya magalaw kahit konte.

"Anong meron diyan?" I asked, giving up. There's no chance of winning against him.

"I visited mom at home. She cooked dinner and asked if I could bring some here."

"Sa bahay ng mom and dad mo?"

He nodded and smiled. His smile was breathtaking, I couldn't help but stare at it.

"Uh, kumain ka na?"

"Yes.." he said, immediately biting his lips. Bukas ang bibig niya na para bang may sasabihin saka muli itong isinara. Bumuga siya ng hangin bago nagsalita, "but, I can eat dinner together with you. Don't worry, mom's cooking is better than mine. Nasisiguro kong hindi ka magsisisi,"

"Pero kasi, kumain na ako."

When I saw disappointment in his eyes, I immediately regretted it. Hindi naman sa ayaw ko siyang makasama na kumain pero kasi, pinadala 'yon ng mom niya. Hindi rin ako gaanong kagutom dahil naparami ang kain ko sa coco crunch.

"Pero sige, ayos lang ba na kumain ako niyan?" Biting my tongue, I mentally slapped myself. Siguro ay nagmumukha na akong tanga kasi hindi ako makapagdesisyon agad.

"Of course," sagot niya at lumiwanag ang mukha. He grabbed the lunchboxes and pulled me to the kitchen, his right hand staying on my waist.

"Kumakain ka ba ng seafoods?"

Ngumiti ako saka tumango. Naupo na lamang ako at hinintay siyang makapag-serve ng pagkain.

Some of the foods weren't familiar to me. Inaamin ko na lumaki ako sa magarang pamilya pero hindi ko maiwasan na ikompara ang sarili ko kay Dante. He was a man of few words, he grew up in a wealthy family and yet, he still experienced living a simple life a person like me would want to experience.

The Princess and Her Knight (WHIPPED SERIES #1) (Completed)Where stories live. Discover now