Might of Alibata (Published)

Chapter 12

Si Ama'y sumakabilang-buhay na. Ikaw, si Nena at ako na lang ang natitira. Kay lolo't lola mo kami'y ipagkakatiwala, maisakatuparan lang ang pangarap na nais mo sa ating pamilya.

"Nanay, hindi mo kailangang maglakbay, sa ibang lugar ay kakayod para guminhawa ang ating buhay. Kami'y tiyak na malulumbay, lalo pa't sa ami'y wala nang sasalabay," sambit ko.

Si Nena ay bata pa, isang taong gulang pa lang siya. Halos isa pa siyang tabularasa, kaya walang pasakit na tinatamasa.

Hindi tulad ko, ang edad ko'y walo. Masasabi kong matigas ang aking ulo, pero ayokong mawalay sa tabi mo.

"Maiintindihan mo rin ako, kapag takdang panaho'y narating mo. Ngayon palang ay pinagsisisihan ko, ang pag-iwan sa inyo. Ito lang ang paraang naisip ko, para guminhawa ang buhay ninyo," paliwanag mo habang dumadaloy ang mga luha mo mula sa iyong mata patungo sa iyong mukha.

Alam kong ako'y bata pa, hindi naiintindihan ang lahat ng sinasabi mo. Nauunawaan naman kita, pero hindi ko talaga kayang mawala ka.

"Ako'y lilisan na, magpakabait ka. Huwag bigyan ng konsumisyon ang lolo't lola, maging mabuting kapatid kay Nena," turan mo. Kasabay nito ang pagyakap mo nang mahigpit sa amin ni Nena.

"Nanay ko!" Sigaw ko nang kami'y talikdan mo. Pinilit ko mang ika'y habulin, pero hinigpitan ni Lolo ang paghawak sa akin.

Wala akong ibang ginawa kung hindi ang magsumamo, halos i-untog ko na sa pader ang aking ulo. Ni kumain ay ayaw ko, sapagkat ikaw lang ang nais ko.

"Nikka, kumain ka apo. Pagkai'y kailangan ng katawan mo, upang lumusog ang iyong mga buto," bungad ni Lola habang ako'y nagmumukmok sa may sopa.

"Hihintayin ko ang pagbabalik mo, sisiguraduhin kong ipagmamalaki mo ako. Hindi ko sasayangin ang ipupundar mo, maitaguyod lang ang pamilyang ito," bulong ko.

Simula no'ng umalis ka, pinilit kong tumayo sa sarili kong mga paa. Nagpakatatag para hindi kutyain ng iba, walang inuurungang problema.

Makalipas ang limang taon, hindi ka pa rin nabibigyan ng pagkakataon. Pag-ibig namin sayo'y hindi maglalaon, sa puso't isip namin ito'y nakabaon.

Heto, pasapit na naman ang Pasko. Hindi ko naman hinangad na makatanggap ng regalo, makapiling ka lang namin daig pa namin ang nanalo sa lotto.

Malamig ang simoy ng hangin, ikaw lang ang nais kong yakapin. Hiling ko sana'y dinggin, ngayong Pasko ika'y makapiling namin.

Mga batang nagsisiawitan, hindi mo mapigilan. Sa mga bahay-bahay nagbibigay kasiyahan, kalungkuta'y tinatalikdan.

Mga parol sa bawat bahay ay nakasabit, bumbilyang makukulay ay pumipilandit. Mga tao sa isa't isa'y may malasakit, kaya tuluyang nataboy ang inggit.