SAHİPSİZ

Bölüm 2: Hiçbir işe yaramazsın,

Siyah bir PORSCHE' nin önünde durduğumuzda genç adam önce bana sonra arabaya baktı. Daha sonra arabanın arka tarafına doğru beni itekledi. Korku dolu gözlerle onu izlerken ayaklarım birden yerden kesildi. Anın getirdiği panikle çığlık atacakken bir el ağzıma kapanmıştı bile. Çırpınmaya, ağzımdaki eli iteklemeye çalıştım ama başarısızdım. Çünkü genç adam oldukça güçlüydü. Yüzünü şimdi daha net seçebiliyordum. Kestane rengindeki saçlarına sivri bir çene ve ela gözler eşlik ediyordu. Kemikli ve yüzüyle uyumlu burnunu hiç saymıyordum bile. Yüzünü iyice yüzüme doğru eğdirdiğinde yine o iğrenç kokusunun burnuma dolmasına sebep oldu.

"Seni ön tarafa alırdım ama o gözler hiçte uslu duracağa benzemiyor." Deyip bagajın kapağını üzerime kapattı. Çok geçmeden arabayı çalıştırdı. Çırpınmak boşunaydı. Enerjimi saklamalıydım.

Ne kadar yol aldık bilmiyordum ama midem bulanmaya başlamıştı. Yarım saatlik bir araba yolculuğu bile benim için bir tehdit unsuruyken şuan yarım saatten fazla olduğuna emindim. Ağzımın sulanmaya başlaması gelen kusmuğun habercisiydi. Bu lanet araba ben üzerime kusmadan duracak mıydı acaba ? Üzerime kusmak istemediğim için arabaya tekme atmaya başladım. Umarım beni dikkate alıp arabayı durdururdu.

Bilmem kaçıncı tekmeyi atarken artık dayanamayacağımı biliyordum. Dar alanın el verdiği kadar yan yattım ve gün boyunca yediğim bir elmayıda çıkardım. Arabayı durdurmalıydı. Onu uyarmaya çalışmıştım.

Araba sonunda durabildiğinde önce sanırım şoför kapısının açılıp kapanma sesini duydum. Taşlı bir yerde olmalıydık ki adım sesleri kulağıma kadar geliyordu. Sonunda bagaj kapağı açıldığında kafamı dışarıya uzatıp ikinci kusuşuma imza attım.

Saçımda hissettiğim acıyla gözlerim aralandı. Daha onun nerden geldiğini anlamamışken kafamda, omzumda ve ayağımda aynı anda bir sızı hissettim. Biraz önce kustuğum yere yüzümün denk gelmeside cabasıydı. Bu herif beni saçımdan tutup fırlatmışmıydı ? Ağzıma gelen kan tadı biraz önce çarptığım kafamın kanadığının habercisiydi. Yüzüme bulaşan kusmuğu kolumla sildim.

Doğrulmak için çabaladığım sırada aynı anda bir el saçlarımdan destek çıktı bana. Ne kadar ilginç değil mi ? Beni hırpalıyordu. Kustuğum için mi ? Eğer öyleyse uzuvlarımı kontrol edememenin cezasını çekiyordum. Canım yanıyordu. Boş midem kasılıyor gözlerim yaşarıyordu. Tuttuğu saçımdan elini çekip bu sefer kolumu kavradı. Arkamıza yönelip ilerlemeye başladık. Tahminimde yanılmamıştım. Yer çakıl taşlarıyla doluydu. Korku ve meraklı gözlerle etrafımı taramaya başladım. Burası hiç tanıdık gelmiyordu. Hoş nerden gelsindi ki. Önümde duran köşkten aşağı kalır yanı olmayan ev bana para kokuyorum diye bağırıyordu. Geniş siyah demir kapının önüne geldiğimizde vakit kaybetmeden kapıyı açmaya koyuldu. Genç adam önüme doğru eğilmek zorunda kalmıştı. Saçları çok gürdü ve oldukça geniş omuzlara sahipti.

İterek açtığı kapıdan içeriye doğru beni savururken dengemi kaybedip yere kapaklandım. Sinirlenmiştim. Bana tıpkı bir hayvanmışım gibi davranması kanıma dokunuyordu. Ne yapmıştım ki ben ona ? Hayatım boyunca ilk defa görüyordum onu oysaki.

Kafamı doğrulttuğumda gelen sızı tekrar eğilmeme neden oldu. İkinci darbeydi bu. Elimi yavaşça ağrıyan yere bastırdığımda ılık bir şey hissettim. Elimi gözümün önüne doğrulttuğumda hafif bir kan bulaşmıştı. İkinci defa kalkmaya çalıştığımda bu sefer başarılı olmuştum. Kocaman loş bir salonun tam girişindeydim. Önümde özel yapım olduğu oldukça belli olan bir "L " koltuk ve onun karşısında kocaman bir televizyon vardı. Ortadaki ahşap sehpanın üzeri oldukça kalabalıktı. Demek ki genç adam vaktinin çoğunu burada geçiriyordu. Arkamı dönüp onu görmeyi beklediğimde kimse yoktu. Nereye kaybolmuştu böyle. Kapıyı açmaya çalıştığımda kitli olduğunu anlamıştım. Şuursuzca etrafa bakmaya başladım. Yan taraftan merdiven çıkıyordu. Sanırım orası yatak odası için ayrılmış bir kattı. Merdivenin altından kısa bir hol geçiyor ve kocaman bir mutfak tezgahı size bakıyordu. Oraya doğru adımlamaya başladım. Belki de mutfak kapısından çıkabilirdim.