I Will Find You This Time (REVISING)

Chapter 2~ Idiot

Tris 

I watch her as she walks out of the doors, I waved crazily para makita niya agad ako

Napatawa nalang siya at tumakbo palapit sa'kin. My little cousin.

She's turning 20 next year pero bata pa rin ang turing ko sa kanya. Ano magagawa ko? Parang kapatid ko na siya and I have to take extra care of her after what happened. Mas matanda lang ako sa kanya ng limang taon. 

"How are you little cousin?" tanong ko sabay halik sa kanya sa pisngi

"Ate Tris, I'm not little anymore. And I'm doing good, pagod dahil sa flight but good" sabi niya at umikot sa harapan ko, "Never better" at nag peace sign

"Oh siya, umuwi na tayo para makapag hinga ka. Mami cooked her special pasta just for you!" 

Nagulat siya sa sinabi ko, "Weh? Si mami? Talaga lang ah? Hindi niya pinaluto sa personal chef niya?" tumango ako

"Of course! Ano ka ba, this is technically like your first time here sa Pinas since your accident" napansin ko bigla lumungkot ang mga mata niya

I touched her face, "Little one, don't be sad. Nandito naman kami lahat para supportahan at alagaan ka. In time babalik rin yang mga alaala mo" I hope not. 

We all hope her memories don't come back.

"I know. I'm thankful na nandyan kayo nila mama at mami--and Belle" sagot niya

"Oo nga! Belle has been waiting at home for you! Kanina pa yun umaga! Siya mismo nag ayos ng kwarto mo kasi alam niya daw style mo, oh god that girl" natawa nalang kami pareho

Her POV

Buti naman at nakauwi na kami. I just want to roll in bed and close my eyes.

I can't deal with this jetlag!

Namangha ako sa itsura ng bahay namin. I've seen pictures pero I haven't seen this in person, well not that I can remember. 

This is a mansion. Well what can I expect.

It's mami's mansion to be exact kaya medyo may pagka antique looking siya. If you know what I mean?

It's not the modernized mansion or homes you see nowadays, ito yung tipong pwede gawing museum sa laki at sa mukhang may rich history to.

Rich. Yep, definitely screams 'rich' alright.

I don't know why I feel uncomfortable.

Pumasok kami galing sa garage.

"My daughter! My precious precious daughter is finally home!" masayang bati ni mama. Nag yakapan kami.

One week kami hindi nagkita kasi nauna siya dito para samahan si mami.

"My precious apo. My one and only apo, come to lola and give me that warm hug of yours!" masigla niyang inutos. Sinunod ko naman.

One month naman kami hindi nagkita ni mami.

I missed them.

Ang lonely sa condo ko sa Quebec hindi dahil mag isa lang ako sa condo itself kung hindi dahil mag isa lang talaga ako sa buong bansa!

"I miss you mami!" hinalikan ko siya sa pisngi, "Wow I know that smell!" excited ko sinabi.

Her tuscan lasagna! Tumakbo ako papunta sa dining area kung saan naka set up na ang hapunan