"Πες κι εσύ κάτι ρε Άλεξ",γκρινιάζει λίγο μετά την σιωπή μου και γελαω.
"Χμμ.. Τον εχω μεγαλύτερο από τον γιατρό;",ρώτησα γελώντας κι εκείνη με χτύπησε στα μούτρα .
"Καλα κατάλαβα. Εννοείται πως ναι",είπα σίγουρος.
"Δεν καταλαβαίνω γιατί ενδιαφερεσαι τοσο για το μέγεθος",λέει κοιτώντας το ταβάνι σαν να σκέφτεται.
"Καλά ξέρω ότι θα πηδούσα εξίσου καλά και με μικρό πουλί αλλά εφόσον τον εχω μεγαλο ακόμα καλύτερα",λέω γελώντας με την έκφραση της.
"Αλεξ!",με μαλώνει.
"Άκου με λίγο",σοβαρευω κοιτώντας την εντονα.
"Τι;",απορεί.
"Υποσχέσου μου ότι δεν θα σε ξανααγγιξει",λέω.
"Άλεξ..",λέει σηκώνοντας τον κορμό της.
"Δεν έχει Άλεξ και μαλακίες. Ξέρεις πόσο εύκολα ανεβαίνω Θεσσαλονίκη και τον γαμάω στο ξύλο"
"Σου έχω ξαναπεί. Μαζί του μπορώ να έχω μέλλον. Έχουμε πολλά κοινά,περνάμε ωραία, ειμαστε στην ίδια Σχολή. Κι ειναι καλό παιδί, σοβαρός, έξυπνος...",όσο μιλάει τόσο περισσότερο εκνευρίζομαι.
"Τότε τι στο διάολο κάνεις εδώ μαζί μου;",λέω με πιο δυνατή φωνή.
"Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Σε αγαπάω αναμφισβήτητα περισσότερο. Αλλα όταν πρόκειται για το μέλλον μου τα πράγματα αλλάζουν",κοιτάζει χαμηλά.
"Αν σκεφτεσαι την τέλεια ζωή με ένα μεγάλο σπίτι, έναν πλούσιο φλωρο άντρα και τέσσερα κωλόμωρα μη με υπολογίζεις μέσα σ'αυτο",λέω ειρωνικά και σηκώνομαι βγαίνοντας με γρήγορα βήματα απ το δωμάτιο.
Καμελια's pov
Έμεινα να κοιτάζω προβληματισμένη την μισάνοιχτη πόρτα. Πάντα ήξερα ότι αν συζητήσω μαζί του για κάποιο μέλλον κοινό, θα πληγωθώ κι επιβεβαιώθηκα. Γνώριζα πως θα χρειάζονταν πολλές θυσίες αλλά ήλπιζα πως στο τέλοςθα υπήρχε συμβιβασμός από κάποια πλευρά. Όμως ο Άλεξ είναι ο Άλεξ κι εγω ειμαι εγω,γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα.
Βγαίνω έξω, εκεινος κάθεται στον καναπέ ενώ εγώ στέκομαι μακρυά του.
"Επομένως λες ότι προτιμάς να ζήσεις χωρίς εμένα απ το να κάνεις μερικές υποχωρήσεις ",λέω κι αυτός γελάει ειρωνικά νευριαζοντας με.
"Γιατί να κάνω εγώ υποχωρήσεις; Κι εσύ μπορείς."
"Δεν έχει νόημα αυτή η συζήτηση",συνειδητοποιώ.
"Ναι δεν έχει. Δεν γουστάρω να μιλάω ή να σκεφτομαι το μέλλον και το ξερεις.",λέει απότομα.
"Εγώ από την άλλη θέλω να μιλάω για το μέλλον επειδή ξέρω τι θέλω στην ζωή μου. Να ειμαι μια πετυχημένη γιατρός με μια ωραία ζωή κι εσένα δίπλα μου. Έχω δει πώς είναι χωρίς εσένα και δεν είναι καλά. "Λέω με ειλικρίνεια.
أنت تقرأ
Ένας Αναρχικός 2{Καμέλια} #wattys2016
قصص المراهقين*Η συνέχεια του βιβλίου Ένας Αναρχικός *περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. |Το δεύτερο μέρος θα είναι ακόμα πιο ανατρεπτικό, απολαυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα από το πρώτο. Η συγγραφέας υπόσχεται πως θα κάνει τις καρδιές σας να χτυπαν...
Κεφάλαιο 79
ابدأ من البداية
