""ဟင္ ေမာင္တစ္ေယာက္တည္းလား?""
ျပန္လွည့္ႀကည့္ကာျပံဳးလိုက္ပံုက တကယ္ကို
ဝမ္းသာသြားပံုေလး
""မ,လာေလ။ေမာင္ေမ်ွာ္ေနတာ""
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္းေသခ်ာႀကည့္မိသည္။
ေမာင္ပိန္သြားတယ္။
""Zေကာ?""
""မဟာ ဆီသြားတယ္။ေန႔လည္စာစားျပီးမွျပန္
လာခဲ့မယ္တဲ့""
""ေမာင္ တစ္ေယာက္တည္းေန႔လည္စာစားေန
ရတာဘယ္ေလာက္ႀကာျပီလဲ??မ,တကယ္မသိ
ခဲ့ဘူးေမာင္ရယ္။ဆိုင္ဖြင့္ပြဲျပီးတည္းကမ,လည္း
အလုပ္ေတြရပ္လို႔ကိုမရတာ""
""ရပါတယ္။ေမာင္ အဆင္ေျပတယ္။ကိုဦးတို႔လည္းရွိတာပဲ""
ရွိတာပဲလို႔ေျပာေပမယ့္ ခုထမင္းစားခန္းက်ယ္ထဲ
မွာကေမာင္တစ္ေယာက္တည္းေလ။
""Zနဲ႔ မဟာက ဘယ္လိုလဲ?တြဲေနႀကျပီလား?""
""မတြဲေသးဘူး။ဒီလိုပဲေစာင့္ႀကည့္ကာလေပါ့။
ကိုဇက္တို႔ေက်ာင္းနဲ႔မဟာတို႔companyကနီး
တယ္ေလ။ဒါနဲ႔ ကုိဇက္က ညေနစာေတြဘာေတြ
လိုက္ဝယ္ေက်ြးတယ္။မဟာကလည္းအကဲခတ္
ေနခ်ိန္ေပါ့""
ျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္ခပ္ေအးေအးေျပာရင္း စားလက္စ
ထမင္းေပါင္းေတြကိုအေႀကာင္းမဲ့ထိုးဆြေနေသာ
ေကာင္းေကာင္းကိုႀကည့္ရင္းရင္ထဲဆို႔နင့္လာရ၏
"ေမာင္ရယ္~~ေနာက္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေန
ရင္ မ,ကိုဖုန္းဆက္ေလေနာ္။မ,က Zရွိတယ္ပဲ
ထင္ေနတာ""
""ရပါတယ္မ,ရယ္။တကူးတကအေဝးႀကီးကေန
လာေပးရမွာ""
""ေမာင္ ညအိမ္ျပန္ရင္ေရာ?""
""ကိုဇက္နဲ႔ပဲျပန္တာေပါ့။စိတ္မပူပါနဲ႔။ကဲ မ,ဘာ
စားမလဲ။ေမာင္မွာေပးမယ္""
""ေနပါေစ။ခုေမာင္စားေနတာပဲစားမယ္""
""ဟာ---အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔။ေမာင္စားျပီးသားႀကီး
ကို""
""ဘာျဖစ္လဲ?တျခားလူစားထားတာမွမဟုတ္
တာ။အတူတူစားမယ္ေလ""
တစ္ဝက္က်ိဳးေနျပီျဖစ္ေသာထမင္းေပါင္းကို
ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ပင္တစ္ဇြန္းခပ္၏
