-ฝั่งของแทฮยอง-
...
....
.....
ภายในห้องสีขาวสะอาด แทฮยองที่กำลังหลับเพราะพิษของยาสลบ แขนขาทั้งสองข้างหมัดขลึงด้วยเชือกหนาแน่นนานหลายชั่วโมง หมอตัวขาว มินยุนกิ นั่งหันหลังให้กับคนบนเตียง กำลังตั้งใจหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับอาการของผู้ป่วยของเขา ยุนกิยกเลิกเคสที่รับตอนนี้แล้วยกให้หมอคนอื่นและตั้งใจจะรักษาคนที่นอนบนเตียง
"หมอครับคลีนิกจะปิดแล้วนะ หมอคนอื่นๆกลับกันหมดแล้วด้วย เหลือผมกับคุณหมอแค่สองคนเอง น่ากลัวจัง"มินซอกเดินเข้ามาในห้องแล้วลากเก้าอี้มานั่งข้างๆยุนกิ
"สามต่างหากละ"ยุนกิหันหลังไปมองอีกคนที่กำลังหลับแล้วหันมาหน้าคอมอีกครั้ง มินซอกทำหน้าเข้าใจแล้วมาสนใจกับเนื้อหาบนคอมของยุนกิ
"นี่มินซอก วันนี้กูจะไม่กลับนะ เดี๋ยวนอนนี่แหละ ฝากปิดคลีนิกด้วย"
"ครับผม"
"เอานี่ลองไปอ่านแล้วมาบอกสิว่ากูคิดถูกมั้ย"ยุนกิเอาเอกสารขนาดเอสี่หลายใบให้มินซอกอ่านและถอดแว่นกรองแสงออก
"อะไรเนี่ย? มันมีเคสแบบนี่ด้วยหรอเนี่ย"
"อืม พึ่งเคยเห็นเคสแรกเหมือนกัน"ยุนกิลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปยืนมองหน้าคนที่หลบอยู่บนเตียง
"ผมนึกว่ารักษาหายแล้วจะหายเลยนะเนี่ย"
"เพราะว่าแทฮยองเจอเรื่องกระทบกระทั่งจิตใจตั้งแต่เด็ก เลยมีปัญหาในด้านจิตใจ ตอนแรกรักษาหายแล้ว แต่กลับมาเป็นแบบเดิมอีกครั้ง เขาน่าจะไปเจอเรื่องที่แย่มา ถึงเป็นแบบนี้"
"แทฮยองเป็นคนสำคัญละสิ ถึงได้ยกเคสผู้ป่วยให้คนอื่นหมด คิคิ"
"หุบปากแล้วกลับบ้านมึงไปซะ-_-"
"อะโถ่วว-3- งั้นกลับแล้วนะครับ ถ้าเกิดเรื่องอะไร โทรมาหาผมได้24ชั่วโมงเลยนะครับ"