ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕.....❤သူ❤ --ကျွန်တော့်ရဲ့.....သူ

ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕...သူ

"ေတြ႔လား အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့အတို​ေတြ မဝတ္​ပါနဲ႔ဆိုတာကို.... ဟို​ေကာင္​​ေတြ မင္​း​ေျခသလံုးကိုၾကည္​့​ေနတယ္​ ​ေတြ႔လား...."

"Papa..."

တကယ္​ပါ တခါတ​ေလ Wu YiFanဆိုတဲ့
လူႀကီး ႐ူးသြားတာလား​ေတြးမိသည္​....

ငရဲႀကီးလဲမတတ္​ႏိုင္​​ေတာ့...

ဘာမဟုတ္​တဲ့ ကိစၥ​ေသး​ေသး​ေလး​ေတြကို
အူတိုတတ္​တာ အရမ္​း....

"Papa..."

ဆူပုတ္​ပုတ္​လုပ္​ကာ ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းက​ေကာင္​​ေလး
အုပ္​စုကို ဂ်ိဳၾကည္​့ၾကည္​့​ေနျပန္​သည္​မို႔..
လက္​ကိုဆြဲကာ ထို​ေနရာနဲ႔​ေဝးရာ အျမန္​ထြက္​ခဲ့သည္​....

႐ုပ္​ကဆိုးရတဲ့အထဲ ​angry bird ပံု​ေပါက္​​ေနပီ...

"Papaရာ.. ခ​ေလးလဲမဟုတ္​ဘူး..
အရမ္​းသဝန္​တိုလြန္​းတယ္​....
တစ္​ခါတစ္​​ေလ စိတ္​ညစ္​ရတယ္​...
Chanမွာ Papaပဲ႐ွိတာ မသိဘူးလား...."

မ်က္​ႏွာကို အသားကုန္​ဆူပုတ္​ပီး
​ေျပာမိသည္​....

ထိုအခါ​ေျပာင္​းလဲသြားပီ ျဖစ္​​ေသာ Papaရဲ႕.မ်က္​ႏွာႏြမ္​းႏြမ္​းက ခုနရန္​လုပ္​​ေနရာက​ေန ​
ဝမ္​းနည္​းစကား​ေျပာ​ေတာ့မယ္​ဆိုတာ
သိလိုက္​ပီမို႔ စိတ္​ကိုႀကိဳပီးတင္​းထားမိသည္​.....

"မဟုတ္​ပါဘူး.. ခ​ေလးရယ္​.. Papaက..."

"မသိရင္​ Chanကပဲ ​ေတြ႔ရာလူကို
အထာ​ေပး​ေနသလိုနဲ႔...
တကယ္​.. Papaလြန္​တယ္​..."

တကယ္​ပဲ..
မယံုၾကည္​သလိုမ်ိဳး ခဏခဏခံစားရ​ေတာ့
ဝမ္​းနည္​းလာမိသည္​မို႔
ကမ္​း​ေျခမွာ ဒီတိုင္​းထိုင္​ခ်လိုက္​မိသည္​....

"​ေဆာရီး... ​ေဆာရီးပါ.. Chanရယ္​.. Papaက​ေလ....
Chanကို ခ်စ္​လြန္​းလို႔...."

"ဘာခ်စ္​တာလဲ... ခ်စ္​ရင္​ယံုၾကည္​ရမွာ​ေပါ့...
ခု​ေတာ့.... ဟင္​့..."

Park Chanyeolတို႔ပညာကုန္​ထုတ္​သံုး​ေန​ေလပီ.....

ဒီမ်က္​ရည္​​ေတြက Wu YiFanဒူး​ေထာက္​ရမယ္​့
လက္​နက္​​ေတြ....

နီရဲလာ​ေသာ ႏွာသီးဖ်ား​ေလး​ေတြနဲ႔
အရည္​ၾကည္​တို႔လက္​​ေနတဲ့ မ်က္​လံုးဝိုင္​း​ေလး​ေတြ​ေၾကာင္​့ ​ေျခမကိုင္​မိလက္​မကိုင္​မိျဖစ္​ရပီ...