And they meet again ❤

Chapter 47

Last update for this week. Exams tomorrow until saturday. Hintay na lang po sa susunod na UD. Thank you and keep safe guys!

Margaux's Pov

"I'm surprised you and your group is here." Sabi ko kay Genre ng lumipat siya sakin.

"That's rare." Sabi niya, "You didn't know your Kuya invited us?"

Umiling ako. "Mukha bang alam namin?" Tanong ko sakaniya. I still can sense that there's anger inside him. And I don't know how I knew it. "You're still angry." Hindi siya kumibo. "Why?"

Tinignan niya ako, "What why?"

"Bakit galit ka? Everyone don't know your reason. Kung sino sino ang dinadamay mo sa galit mo. Kahit yung mga wala namang pakealam sa gang dinadamay mo."

I saw anger on his eyes. I knew it.

"No one will understand me."

"I'm here." Sabi ko.

He smirked, para bang inaasar niya ko. "Really? You'll make things more complicated once I open up to you. Baka nakakalimutan mong kasali tayong dalawa sa gang?"

Natigilan ako doon. Oo nga pala.

"Sinusubukan kong controlin ang galit ko but I always fail. That's why kung sino sino ang nadadamay."

"Dapat pala sayo ikulong para wala kang masaktan."

"Edi wala na kayong makikitang gwapo kung ikukulong nila ko?"

Tinignan ko siya ng matagal at umaktong nasusuka. Really?

Narinig ko ang tawa niya kaya napatingin ako sakaniya. Did he just laugh? And smirked awhile ago?

"What are you looking at?"

"You laughed."

He chuckled, "Alam niyo, para kayong mga baliw. Ano naman kung tumawa ako? Ngayon lang ba kayo nakakita ng tumatawa na tao? I'm still a human."

Sinamaan ko siya ng tingin at tinulak ang noo niya.

"Pilosopo ka ah."

Ngumisi siya at umiling, "Bagay sayo 'yang gown mo. You look like a queen..." Bakit ba ang daldal nitong isang 'to ngayon? "Happy birthday, Marg." Bati niyang muli at niyakap ako.

Narinig ko ang tili ng kambal ko kaya napatingin ako. Nanlaki ang mata ko ng nakita kung sino ang kasayaw niya.

"Don't let your feelings control you, twin." Sabi ni Kate sakin bago siya maglakad patungo sa upuan.

Umapaw muli ang galit sa dibdib ko nang makita kong palapit na ang lalaki.

"Why are you here?" Tanong ko sakaniya ng lumapit siya at nilahad sakin ang rosas.

Anger filled me. It's my freaking birthday but then this man ruined it!

"Mahalagang araw niyo 'to, Margaux. And I wanted to be here."

Umirap ako, "Really, Dad? After what you've done? Pagkatapos mo kaming iwan you'll say that?" Nagtiim bagang ako, "Are you happy now, Dad? May kapatid na ba kami sa iba? May pamily--" Dad cut me off with the words that made me shock.

"Your Mom and I are okay now."

Napatigil ako kaya napahinto kami sa pagsasayaw. Tumawa ng bahagya si Dad.

"Can we continue dancing?" Tanong niya at wala sa sarili akong nagsway.

"How---"

"Last month. We talked. I asked if I can come on the special day of my princesses. Luckily she agreed. She also forgave me already. Okay na kami." Dad smiled, "Now, I wanted to ask if my children could forgive me too just like their Mom. Hindi ko ginustong iwan kayo noon. The night I stepped out the door, napakasakit nun para sakin. Iniwan ko ang anim na taong mahalaga sakin. Kaya ngayon, gusto kong makabawi sakanila."