3 DELİ (Tamamlandı)

FİNAL

Bu da Artık finalimiz. Hepinize cidden ayrı ayrı teşekkür ederim okuyana okumayana bırakana bırakmayana herkese ayrı ayrı 50 bin kere teşekkür ederim. Artık 2. Kitabımızı okuyabilirsiniz bu bölümle kitabımız bitiyor :( Ama olsun daha 2. Kitap var bol bol okuyuuuun sizleri çoooook seviyorum!

MİRAYDAN:

"Onun adını dahi duymayacağım artık!" diye sinirle bağırmıştım ecrine. Hastaneye gidip bir sürü tedavi yapmışlardı ecrine. Geberdim korkudan şimdide onların evindeydik. Annemden zar zor izin aldım. Babamı aramak istedigimde beni engelledi geri tamam dedi. İşte diyom bizim ailenin genlerinde bi bozuntu var diye! İçimde zaten bok bir his var!

"Kankalar ben size pijama veriyim." dedi ecrin ve biz yatıya gelirsek ecrine kuru kafalı bana da unicornlu pijama almıstı te geçen sene ecrin. Ne kadar düşünceli bir sarışın demi ya!

"Hayırdır miray hiç espri yapmıyon öyle neşen kaçmış." dedi ecrin beni mal mal izleyerek. Tam bi salak lan bu kız. O kadar şey yaşadık üsrüne bayıldı malak ne diyo.

"Onca şeyden sonra göbek atıyım.ben doğru ya. Zaten şu içimdeki bok gebertiyor beni. Sanki içten içe yiyor ya beni." dedim kalbimi tutarak. Gerçekten sanki böyle biri ölmüş de ben ailelerinin ağlayışlarını izliyormuşum gibiydi.

"Siktir et lan. Sabahlamak yok bugün. Malum yarın okul yok. Uyuyalım. Beynim patlıyor zaten." dedi ve direk yattı yağmur. Bende oflayıp puflayıp ecrinin ex aşkı tavanı izlemeye başladım.

Kemiriyordu beni sanki bu his. Hayırlısı.

Gitme oraya miray! Gitme!

Olayları anlamaya çalışıyorken o kız yine çıktı karşıma.

Gitme sakın!

Ani bir çığlıkla uyanmıştım. Öküz arkadaşlarımın uykusu derin olduğu icin uyanmamışlardı ama umursamamıştım. Hızla üstümü giyinmiştim. Eve gidip anneme bir sorun olup olmadığını soracaktım.

Telefonda da konuşurdum belki ama yine içim rahat olmazdı.
Hızlıca üstümü giyinip saçlarımı umursamadım. Saat sekizdi ama annem teyzemler yüzünden uyanmıştır diye düşünerek çıkmadan önce kızlara küçük bir not bıraktım ve evden hızlı sessiz bir biçimde çıktım. Koşarak gidiyordum artık. İçimdeki his de sanki artıyordu. Allahım geberecem gerçekten ya!

Eve sonunda vardığımda vardığımda nolur nolmaz diye sessizce açtım kapıyı. Eve girdiğimde ortalık sessizdi. Tam uyuyolar diye diyecekken annemin ağlama sesini duydum salondan teyzemle bir şey konuşuyorlardı ama duyamıyordum. Yavaş adımlarla içeri girdiğimde salona tam girmedim ve koridorun köşesinden gizlice onları dinliyordum.