His Bite (Book 1 of Bite Trilogy) Venom Series #1

Chapter 8

Evan held both of his hands up. "Wala akong ginagawa, Zen."

Umismid ako sa magkapatid. "Umangkas lang ako dahil hindi ako marunong mangabayo at natutulog ka. Hindi pwedeng sa tuwing may mapapalapit sa aking lalaki ay susugurin mo na agad. I don't like that. Paano kung mabuti naman ang intensyon?"

"I don't care about their intention. Ako lang dapat ang may intensyon sa'yo..." ako naman ngayon ang natulala kay Zen. Pinakikinggan niya ba ang sinasabi ko?

Bumaba na rin siya at nang akma niya akong hahawakan ay umiwas ako.

"Claret..."

Lumapit na sa amin si Evan na hindi mapawi ang ngisi. Sa katunayan ay pasipol-sipol pa iyon na parang natutuwa sa pagtatalo namin ni Zen.

Saglit lang ang hinintay namin nang makita namin si Caleb sakay ng kabayong iniwan ng Prinsipe ng mga Nyebe kanina.

"Caleb, oh aking kapatid! Maligayang pagbabalik!" salubong ni Evan sa kanya na may kasamang pagkaway.

Hindi siya sumagot sa halip ay masama ang titig niya kay Zen.

"Gago ka, Zen!"

Akala ko ay makakasaksi na naman ako ng panibagong gulo sa pagitan naman ngayon nina Zen at Caleb nang lahat kami ay natigilan sa biglang sinabi ng Prinsipe ng mga Nyebe, labas man iyon sa ilong niya.

"Paumanhin, kapatid..."

Natulala sina Evan at Caleb. Hindi pa ang mga iyon nakabawi hanggang sa isakay na ako ni Zen sa kabayo at yumakap sa akin.

"You heard it."

Napatango na lang ako. "B-but it's not sincere..."

"That's sincere."

Malayo na kami nang makahabol sina Caleb at Evan na hila pa rin ang isang kabayo.

"Tunay ba ang narinig ko? Tang ina." Kumento ni Caleb.

Hindi ko maiwasang ngumisi. Tipid kong nilingon sa likuran ko si Zen. Kunot ang noo niya na parang nagsisi sa paghingi niya ng paumanhin. Unang beses ba iyon?

Humilig ako sa kanya. "Humingi ng paumanhin ang lalaking may pangil..." nagbibirong sabi ko.

"You're not mad at me?" mas yumigpit ang yakap niya sa akin.

"Ang pag-ibig nga naman, nakakatunaw ng nyebe..." natatawang sabi ni Caleb.

"Tunaw na tunaw..." dagdag ni Evan.

Agad silang lumampas sa amin sa takot na biglang umatake si Zen dahil sa mga pang-aasar nila.

"Shut up, idiots!"

Mas bibilisan na sana ni Zen ang kabayo nang makita niya ang lalaking natutulog na nasa isa pang kabayo.

"What the hell?! What is that trash doing here?"

"Baka naman napatay mo na siya Evan." Kinakabahang tanong ko.

Hindi pa man nakakasagot si Evan nang may tumamang maliliit na yelong tumama sa katawan ni Rosh.

"Zen! Stop that!" hinampas ko ang braso niya.

Nagsimula nang kumilos si Rosh, muntik pa siyang mahulog sa kanyang kabayo bago tuluyang rumehistro sa kanya ang kanyang sitwasyon.

"Where is he?" alertong tanong niya sa kanyang sarili. Nakakuyom ang kanyang mga kamao na anumang oras ay handang umatake.

"I am here, Rosh. Gusto mo bang tuluyan na kita?"

Hindi sumagot sa kanya si Rosh dahil nasa akin na ang kanyang atensyon. Tatlong sunud-sunod na nyebe ang tumama sa kanyang mukha.

"Don't look at her!"