Dance with me before you go [completed]

Η βραδία της Σοφίας.

Αργότερα απο 10 λεπτά περίπου, είχαμε φτάσει σε ένα ακριβό εστιατόριο. Βοηθώντας με να κατέβω απο την μηχανή, με συνόδεψε εώς το τραπέζι όπου είχε κρατήσει, κρατώντας με απο το χέρι, αγκαζέ. Όταν ήρθε η σερβιτόρα, πήρε τις παραγγελίες μας και αρχίσαμε να συζητάμε για διάφορα θέματα. Σε όλο το σιωπηλό εστιατόριο, οι φώνες και τα γέλια μας αντιλαλούσαν σε κάθε γωνία του. Το φαγητό ήταν καταπληκτικό. Εκείνος τόσο εκθαμβωτικός οσο κάθε φορα, και γω... ερωτευμένη μαζί του. 4 μήνες κολλημένη με τον Namjoon. Πόσο θα αντέξω άλλο;

N:"Θες μετά απο το φαγητό να πάμε σε κανα νυχτερινό κλαμπ;" Με ρώτησε αλλάζοντας θέμα για χιλιοστή φορα. Το σκέφτηκα για λιγο. Μετά απο αυτην την βραδιά υπαρχουν πολλούς τρόπους για την εξέλιξη της. Θετικούς και αρνητικούς. Και ως γνωστή ατάκα της Ελεωνόρας:"Θετικές σκέψεις" κράτησα μόνο της θετικές σκέψεις και δέχτηκα στην πρόταση του.

Μόλις φάγαμε περπατήσαμε εως την γωνία που υπήρχε λίγο πιο κάτω και καταλήξαμε σε έναν δρόμο γεμάτο κλαμπ κλπ. Μπήκαμε σε ένα απο αυτα και φυσικά αυτήν την φόρα της δικιάς μου επιλογής. Όταν μπήκαμε, αφού πρώτα μου πλήρωσε το εισιτήριο κατευθυνθήκαμε στο μπαρ και αρχίζαμε να δοκιμάζουμε διαφορά ποτά το οποιο μας κατέληξε με πονοκέφαλο και ζαλάδα. Αυτην την στιγμή όλοι γνωρίζουμε πως οι μεθυσμένοι λενε αλήθειες... και μπόρω και θυμαμαι κάθε λεξη και κάθε κίνηση του.

Ν:"Ξέρεις Σοφία..." Με έπιασε απο το ώμο και με κοίταξε στα ματια καθώς με το αλλο του χέρι κρατούσε ένα απο τα πολλα σφηνάκια που είχε πιει." Είσαι η πρώτη που με κάνει να θελω να περνάω ολη μου την ώρα μαζι με ένα κοριτσι. Είστε μυστήρια πλάσματα. Εισαι ένα μυστήριο που θέλω να γινει το δικο μου μυστήριο." Μου είπε και αρχιζε να γελαει καθως παράγγειλε άλλο ένα ποτό. Γέλασα και γω πιστεύοντας πως όλα οσα μου είχε πει ήταν απλό ένα αστείο.

Ε:"Και γω σε θέλω δικο μου. Θέλω τόσα πολλα να σου κάνω εδω και 4 μήνες.." Του απάντησα χωρίς να είχα υπό ελέγχω τον εαυτό μου. Απλά το ποτό έλεγε την αλήθεια πραγμα που έγω δεν μπορουσα να κανω εδω και μηνες. Τότε με κοίταξε προτού πιει το σφηνάκι του. Μου χαμογέλασε και με πλησίασε.

Ν:"Πάμε σπίτι." Μου ψιθύρισε στο αυτί συλλαβήστα διότι ο λοξηγγας τον εμπόδιζε. Ένιωθα και μύριζα τοσο έντονα αυτην την αλκοολική ανάσα του οπου με εκανε να λιώνω. Έτσι σε κλάσματα δευτερολέπτου με άρπαξε απο το χέρι και φύγαμε.