You're My Mate (Voltooid)

46

Pov Anabella
Meteen schiet mijn kop alle kanten en grom ik. Van schrik valt Jens achterover. Ik ga dichter bij hem staan en spits mijn oren terwijl ik alles nauwlettend in de gaten houd.

Opeens hoor ik de takken zachtjes kraken. Een zwarte wolf verschijnt en even wou ik aanvallen, wat Nico me heeft geleerd. Tot ik zag dat het Nico zelf was.

'Laat me niet zo schrikken, ik ging je bijna aanvallen' roep ik via de mindlink.

Geamuseerd kijkt hij mij aan. 'Geen zorgen wolfje van me, ik kan me verdedigen' mindlinkt hij terug.

Ik blaf en verander terug. 'Wie is dat zusje' vraagt Jens bang. 'Niet bang zijn het is Nicolas' zeg ik geruststellend. Hij knikt en Nico veranderd terug.

Als zijn blik op Jens valt kijkt hij meteen woedend en stapt dichter bij mij. 'Sorry bro, ik en Anna hebben het bijgelegd, toch' vraagt Jens en kijk me vragend aan.

'Ja dat klopt' zeg ik. En kijk Nico zijn richting uit. 'Kom we gaan naar het roedelhuis' zegt Nico en maakt aanstalten om te vertrekken.

'Is goed, zie je later hopelijk. Ik moet nog klusjes doen in het huis' zegt Jens en geeft me een knuffel en kus op mijn kaak. We nemen afscheid en dan lopen Nico en ik hand in hand door het bos.

'Ruik jij ook 2 wolven?' Hoor ik iemand zeggen door mijn hoofd. Ik kijk Nico vragend aan maar hij heeft niets door.

'Ja kom dan vangen we ze, krijgen we eindelijk weer een beloning' zegt iemand anders in mijn hoofd enthousiast.

Ik hoor takjes kraken en mijn ogen worden groot. Ik ben helemaal vergeten dat dit stukje niet tot Nico zijn grond behoort.

'Rennen' roep ik en trek hem mee. Verdwaasd loopt hij achter me aan. 'Verdorie ze lopen weg' zegt die ene weer. 'Als wolf halen we ze zo in.' Zegt de andere.

'Shit' vloek ik en ze ze al als is vluchtig over mijn schouder kijk. 'Verander' beveel ik en verander zelf ook. Meteen doet hij wat ik zeg en we rennen er vandoor.

Hijgend komen we tot stilstand bij het roedelhuis. We ploffen neer en veranderen terug.

'Wat was dat' vroeg hij nog een beetje nahijgend. Zou ik het hem zeggen? Ik besluit het toch te doen.

'Oke maar aan echt niemand zeggen oke' zeg ik hij knikt en ik kom wat dichterbij.

'Opeens hoorde ik andere wolven mindlinken in mijn hoofd en ik hoorde ze zeggen dat ze ons roken en dat ze ons wouden vangen. Daarom dat we moesten rennen en veranderen' fluister ik heel zacht.

Met grootte ogen kijkt hij mij aan.

'Je bent al een stapje dichterbij'

----
Update's zullen trager komen, sorry alvast.