Unknown Love

17. Stephanie

"Daar is een bankje!" Nathan tilt me op en rent met me naar het bankje. Hij moet wel een krachtpatser zijn als hij mij kan optillen. Zo licht ben ik ook weer niet.

"Je spoort echt niet eah." Kan ik nog net uitbrengen tussen het lachen door.

Op het bankje eten we onze croissantjes op. De croissantjes van de jumbo zijn de lekkerste op de hele wereld!

"Wil je zometeen nog naar de DYTG?" Vraag ik maar.

Zelf heb ik er niet zo'n zin in. Ik ken daar toch niemand behalve de mensen van DusDavidGames. En die heb ik allemaal al gezien. Ik ben dan liever nog een dagje alleen met Nathan. Ik moet vanavond alweer terug naar huis.

"Uhh ja ik wil wel gaan hoor." Reageert hij zodra zijn mond leeg is. Hij klinkt niet erg overtuigend.

"Weet je wel zeker dat je erheen wil gaan want je klinkt niet zo super overtuigend. Als je niet wil, hoeft het niet."

"Ik ga liever niet." Zegt hij. "Maar als jij wil ga ik graag met je mee, daar niet van." Verbeterd hij zichzelf snel.

"Weetje, van mij hoeft het ook niet maar het zijn jouw fans. Dus je moet het zelf weten." Na de zin geef ik hem een kus op zijn wang.

"Zullen we dan gewoon een beetje chillen?" Vraagt hij op een lieve toon.

"Ja is goed."

Als we onze croissantjes op hebben, verplaatsen we ons naar het hotel. Onderweg zijn we nog een hoop kijkers tegen gekomen die maar al te graag met Nathan op de foto wouden. Een paar jongens en meisjes wouden ook met mij op de foto omdat ik 'de vriendin van Nathan' ben. Ik weet eigenlijk niet of dit wel helemaal klopt. Hij heeft me namelijk nooit echt gevraagd of zoiets.

Eenmaal in de hotel kamer pakken we alvast onze spullen bij elkaar. Het is 1 uur. Mijn vader komt me ophalen rond 5 uur. Dat betekend dat we nog maar 4 uur samen hebben.

---

Beetje een wat korter hoofdstukje.
Ik weet niet hoelang dit verhaal nog door gaat.
Ik wil er zeker nog een vervolg op gaan maken!

Laat aub eventjes een vote achter <3

Het kost voor jullie super weinig moeite en mij maak je er heeeeeel blij mee ;D

Luf u guys <3

Jajoe!