Unknown Love

9. Stephanie

Ik hoor mijn mobiel over gaan. Waarscheinlijk is het mijn vader. Ik heb helemaal geen zin om met hem te praten. Toch pak ik mijn mobiel.

Als ik op mijn scherm kijkt staat er 'Nathannn!' dus neem ik op.

"Heyy Nathan." Zeg ik een beetje te blij.

"Hee, waar ben je?" Is zijn reactie.

"Buiten een beetje aan het rondlopen en Pokémons vangen. Is er wat dan?" Ik kan moeilijk zeggen dat ik aan het nadenken was. Dan moet ik weer een hele verklaring geven enzo.

"Jaa, er is kermis. Zullen we daar heen gaan?"

"Uhm..." Ik weet niet of ik het wel moet doen.

"Rayan, Gio, Ties en nog wat YouTubers komen ook!" Ik heb geen idee wie dat allemaal zijn maar ik ga wel gewoon mee.

"Okee dan. Lijkt me leuk! Kom je dan zo naar het plein bij de DYTG?"

"Ja is goed, zie je zoo!" En dan hangt hij op.

Nu op naar het plein bij de DYTG!

Na een stukje lopen been ik er. Er staan een hoop mensen. Dit gaat nog moeilijk worden om Nathan te vinden!

Ik sta hier inmiddels al 5 minuten en nog steeds geen Nathan te bekennen. Ik ga alle hoofden langs die ik zie om te kijken of het Nathan is maar ik kan hem niet vinden. Opeens komen er 2 jongens aan lopen.

"Hoii, ben jij Stephanie?" Vraag 1 van de 2 jongens.

"Uhm ja?" Waarom weet hij wie ik ben?

"Nathan zoekt je en hij vroeg of we wouden helpen. Loop je mee hij is daar." Hij wijst naar een groep jongeren.

"Sure, why not." Ik hoop maar dat Nathan daar echt staat en dat het niet een grap is.

Gellukkig als we bijna bij het groepje zijn komt Nathan al op me af gestormt.

"Ik heb overal naar je gezocht. Achjaa, gelukkig ben je er nu!" Zegt Nathan. Hij draait zich om. "Guys bedankt voor het zoeken allemaal. Ik moet er weer is vandoor! Joee!" Hij zwaait, draait zich om en wenkt dat ik mee moet komen.

"Waarom is het nu zo druk op het plein?" Vraag ik om de stilte te verbreken.

"De meeting is net afgelopen dus er zijn een hoop YouTubers onder weg naar de bus of trein. Dat is de tijd voor kijkers om nog de laatste YouTubers voor een foto te vragen."

"Hmm slim bedacht." Mijn oog valt op de rij winkels en andere pandjes. Eigelijk valt mijn oog op 1 winkeltje in het bijzonder. Het valt Nathan natuurlijk meteen op.

"Starbucks halen?" Vraagt hij blij.

"Jaahh!"

Het is er binnen niet heel druk dus we kunnen meteen al bestellen.

Nathan wenkt dat ik eerst mag. "Mag ik een Caramel Frappuccino, Blended Beverage?"

"Tuurlijk, welke naam mag er op?"