06

211 8 21
                                    

Ik zit in de trein en staar naar buiten. Na mijn woorden ben ik opgestaan en heb ik m'n tas gepakt. Jesse heeft me naar het station gebracht.

'Alles komt goed Destiny.' Had hij gezegd. 'Met jou ook.' Was mijn antwoord. 'Kom je snel nog een keer?' Ik had ja geknikt maar ik hadden toen al beseft dat dat niet ging gebeuren. Ik had geen rede meer om naar hem toe te gaan.

Ik had hem nog één keer bedankt en had hem een glimlach gegeven. Misschien wel de laatste in tijden. Daarna had ik me omgedraaid en niet meer omgekeken. Ik was boven gaan zitten en gekeken hoe Jesse het perron afliep...

"Station Heiloo" roept een vrouwelijke stem. Ik schrik op uit mijn gedachten, sta op en pak mijn tas van de stoel naast me. De trein komt tot stilstand en ik loop de trap af, het perron op. Ik kijk op de stationsklok, twee uur geweest. Waar moet ik eigenlijk nu heen?

Ik pak mijn fiets, die ik gister had geparkeerd en fiets naar de manege. Het voelt raar om hier te zijn. Er is niks meer te zien van dat Blondie haar lichaam hier heeft gelegen. Ik loop naar de stallen, automatisch naar die van Blondie.

Er staat een nieuw paard in haar stal, een zwarte. Zo snel zijn ze Blondie blijkbaar alweer vergeten. Ik open de stal om kennis te maken met het nieuwe paard. Nieuwsgierig steekt hij zijn neus in mijn handen en snuift. 'Ik heb niks voor je, jongen.' Zeg ik zacht. Het paard draait zijn hoofd weer weg en gaat verder met het eten van zijn hooi.

Ik heb geen rede om hier nog langer te blijven dus loop ik de stal uit en pak ik mijn fiets. Ik wil echt niet naar huis want ik weet dat ik dan echt ruzie krijg met mijn ouders. Daarom fiets ik naar Ruby, een goede vriendin van me die ook op de manege rijd.

Ik bel aan. Gelukkig doet ze zelf open. 'Hey Des! Wat kom je doen?' 'Eh mag ik binnenkomen?' Ze laat me binnen en we lopen naar haar kamer.

'Wat is er nou?' Vraagt Ruby opdringerig als we eenmaal op bed zitten. 'Blondie is dood.' Zeg ik, om maar meteen met de deur in huis te vallen. 'Wat??' Schrikt Ruby. Ik knik. Ruby slaat een arm om me heen, 'vertel'.

'Gister werd ik gebeld door de manege dat Blondie zou worden ingeslapen. Ik ben meteen naar de manege gefietst.' Ik slik. 'Ik was net optijd om nog te zeggen hoeveel ik van haar hield en dat ik haar nooit zou vergeten.' Mijn onderlip trilt gevaarlijk dus bijt ik er hard op.

'Daarna is ze ingeslapen. Ik heb de eerst trein naar Borculo genomen, ik moest naar Jesse.' Ruby kent Jesse ook een beetje, dus dat hoef ik gelukkig niet uit te leggen. 'Jesse was heel lief en hij heeft me heel erg getroost. We hebben heel veel geknuffeld.

Maar toen ging hij m'n moeder bellen en die was heel boos. Ik moest naar huis dus heb ik vanmorgen weer de trein genomen.' Ruby kijkt me haast smeltend aan. Als ik niet zo verdrietig was geweest was ze heel hard gaan gillen en dansen omdat hij zo lief voor me was, maar ze houd zich voor een keertje in.

Ik vervolg mijn verhaal: 'maar ik wil niet naar huis want dan krijg ik hele erge ruzie met mijn moeder. Ik was naar de manege gefietst maar er staat alweer een nieuw paard in haar stal.' 'Pfft wat rot joh' brengt Ruby uit. Ik knik.

'Kan ik bij jou blijven? Ik wil echt niet naar huis.' 'Tuurlijk! altijd. Het mag vast ook wel van mijn moeder.' Dankbaar kijk ik haar aan. 'Ik vraag het wel even, ik kom zo weer!' En ze loopt naar beneden.

Ik pak mijn telefoon. Kwart over drie. Mijn telefoon geeft aan dat hij nog maar 3% heeft dus ik doe hem snel aan het stroom. Ik open mijn scherm en verbind met de wifi. Ik krijg 18 meldingen van instagram en 9478 appjes. Ik ga eerst naar instagram. Jesse heeft een foto geplaatst. Het is een foto van hem en Carino. Eronder staat: "goodbyes are not forever, goodbyes are not the end. They simply mean I'll miss you untill we meet again♥".

Ik lees de tekst 100 keer. Hij heeft het een paar uur geleden al gepost, een paar minuten nadat ik de trein nam. Ik kijk tussen de reacties. Heel veel: "ahhw♡" en "Carino♥". Hoe bedoeld Jesse dit? Heeft het met mij te maken? Ik klik de foto weg en ga naar DM. Huh? Jesse heeft me geDMt?

Ik aarzel even maar open dan de chat. Het zijn 2 berichten.
"Hey Destiny. Zou je alsjeblieft je moeder laten willen weten dat je bij mij weg bent? Ik verwacht namelijk dat je nu niet thuis bent!"
"06-******** (voor als je nodig hebt)"

Ik staar naar de berichtjes, naar het nummer. ik zet het snel in mijn telefoon maar bel niet. Ruby komt binnen. 'Je mag blijven zolang je wilt!' Ik kijk haar dankbaar aan. Ruby's moeder is echt makkelijk in dat soort dingen.

'Gaat het weer?' Vraagt Ruby. Ik knik. 'Heb Jesses nummer gekregen' 'DAAAMN GO GET HIM WHOOPWHOOP!!!' Roept Ruby veels te hard. Ik lach en open m'n sms.

Yasss dit deel is voor Ruby dus whoopwhoop. It sucks I know maar Ruby is lief doei

Home Ft Nalanta (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu