When Raine awoke, she wasn't sitting on the chair anymore. Nakahiga na siya sa kama kung saan nakahiga si Ranz kanina. She looked around, si Ranz na ang nakaupo sa upuan niya kanina at nakaharap ito sa tulog pa ding bata. Kinausap niya ang mga magulang at pati na rin ang pinsan na hayaan muna na sila nalang ni Ranz ang mag-bantay sa bata.
Even after he hear what she said, hindinagsalita si Ranz kanina. Tinignan lang niya ito. Raine was pained, but Ranz had every reason to get mad. So instead, she slept it off.
"Nasaan ka man aking mahal, ako'y nandito lamang." Ranz began to sing. He did not know she was awake. Nakita niya ang hawak ni Ranz sa kamay ng bata. "Habang panahong mag tatagal. Ito'y walang hangganan,"
She can't help bit be pained habang tinitignan ang mag-ama niya. She wished,with tears in her eyes, not for the first time, that their lives were simpler.
"Di mag-iisa sa daigdig na gusto." She closed her eyes, just in time as Ranz turned to hold her hand. "Di mag-iiba sa pag ikot ng mundo."
"Kung san ka masaya, doon ako maligaya. Basta't ika'y kapiling. Kung san ka masaya ay wala akong problema." Ranz sang softly. "Basta't ika'y nasaking tabi araw, gabi at parati. Kung saan ka man masaya."
Binitiwan siya ni Ranz, so she opened her eyes and saw him looking at their kid again. "Araw-araw man ay narito, ikaw ay sasamahan. Di pababayaang malito..."
"Ako'y nandito lamang. Di mag-iisa sa daigdig na gusto, di mag-iiba sa pag ikot ng mundo." From the side of his face, she saw tears. She chastised herself. "Kung san ka masaya ay wala akong problema, basta't ikay kapiling.
"Kung san ka masaya ay wala akong problema, basta't ika'y nasaking tabi araw, gabi at parati. Kung san ka man masakaya."
"Hindii ka na luluha pa," He whispered, caressing Rylie's forehead. "hindi ka na luluha pa..."
"Rylie Kent." He sighed. "Hindi na RKSquared." He scoffed. "RKCube na?"
"Ranz," Raine finally spoke.
Ranz turned to her, but did not say anything.
So she stood up. "Ikukuha ko lang ng gamit si Rylie. The doctor said he wouldn't wake up till tomorrow. Pero babalik ako mamaya."
Nagkaroon ng ng Dengue ang anak nila, they did not find out until it was almost too late. Pero buti na lang at agad na dumating si Ranz.
Hindi pa rin nag salita si Ranz, he just nodded.
Raine blew a breath. "If ever magising man siya at magtanong," She walked to Rylie and caressed her cheek. "You wouldn't need to tell him who you are." She kissed Rylie's forehead.
Hanggang makaalis si Raine ng ospital, di pa din siya kinibo ni Ranz. And when she arrived home, sa bahay ng mga Villafuerte sa Laguna, she saw someone she did not expect to see.
"What are you doing here?"
Richard Apostol, Rojee's grandfather at dating co-founder ng Martian Corp, ang kumpanyang nilapitan ng lolo niya sa pag-aakalang maisasalba nito anfg California Branch ng MaVilla. Ang kumapnyang wumasak sa buhay nila. They are in debt with money, pero ang hininging kabayaran? Ang buong pagkatao niya.
Hindi alam ni Raine kung ano man ang nasa isip nito o kung bat ba niya ginagawa ang mga ginagawa niya. She doesn't want toknow. Because if there's something she knew, it's that he's a sickening old man who can tear them all in to pieces.
"I heard about what happened to the kid."
Nakawheelchair na ito, pero andiyan pa rin ang dominant aura niya.
YOU ARE READING
Simply Unheard (Chicser - Ranz Kyle) (IN THE PROCESS OF REVISION)
FanfictionChicser-Ranz FanFic: Pretending not to care for someone, when in reality, you care for them much more than you even want to... They HATE each other -or as they say- Ranz and Raine had always been this way. It has always been HATE and ANGUISH. Fighti...
