*XIUMIN'S POV*
When the pretty girl came back after answering her call, napansin kong parang balisa siya sa kinauupuan niya, she even rub her palms up maybe to produce heat. Kaya tumayo ako at pumunta sa backstage to get hot coffee from a vending machine.
When I came back...
laking gulat ko ng nawala siya bigla, where is she?
all I see was a wolf jacket. Wolf jacket na nasa floor.
It's Baekhyun's.
Kinuha ko ito nang saktong--- "Hyung, nasaan 'yung babae kanina dito?" -Baekhyun
"I don't know, bigla nalang siyang nawala eh." iniabot ko sa kanya 'yung jacket niya. "Oh..."
"Ah salamat." pagkatapos ay umalis na ako.
*BAEKHYUN'S POV*
She's gone? Tsaka, bakit hawak ni Hyung 'yung jacket?
Ay, malamang noh Baekhyun, baka nakita lang :P
Ay, ewan, basta sinuot ko yung jacket ulit. Hmmm... ang bango ng jacket ko.
MELON SCENT *___*
I felt like someone's hugging me from my back, at siya ang naiisip kong gumagawa saakin no'n. A crush? Maybe? I pocketed my both hands, then I felt something cold from the right pocket of my jacket.
kinuha ko kung ano man yun....
It's a ring...
A white topaz ring na may nakaukit na phrase.
'The one who love deserves this. I love my princess.'
This might be hers. And I need to give this to her.
*EINA'S POV*
"Hindi na Abigail, 'wag ka ng sumama, ma-iwan ka nalang dito. Sapat na yung ihahatid ako ng Mang Toning doon." nangungulit kasi si Abi na ihatid ako.
"I insist, ako ang nagdala sayo rito tapos hahayaan nalang kitang umalis na mag-isa, then I'll be a bad friend to you."
Ahhh! Maiiyak na talaga ako dito! Wala na akong nagawa kundi hablutin siya hanggang sa makalabas kami ng hall.
While on road, pahikbi-hikbi na ako, hinayaan lang ako ni Abi, this is her way to comfort me--- giving me such comfortable space.
from time to time, Abi take glances of me, I'm sobbing then--- as if it hurts like hell.
After those sorrowful minutes, naka-rating din kami. Tumakbo ako ng tumakbo papunta sa room indicated by my mom's text message awhile ago.
ROOM 09
RIVERA
This is his room. I was about to enter the room when I heard sudden cries. A heartbreaking cry that even a glass can break it. EVEN MY HEART, THIS CAN BREAK IT.
Ayoko na.... ayokong pumasok do'n at baka 'di ko kayanin ang makikita ko.
"AAAHHHH! BAKIT? BAKIT KA KAAGAD UMALIS HA? AKALA KO BA MARAMI KA PANG PANGARAP SA ANAK MO? HAH BAKIT? BAKIT DI MO 'KO SAGUTIN? BUMANGON KA DYAN! HINDI KA NAMAN PA-TAY E-EH, H-HI-HINDI!" my body turns like jelly, napa-upo ako sa harap ng pinto. So, i'm late, m-my dad passed away.
Pero, kahit na anong nginig ng katawan ko, even if i'm shaking, I entered his room.
"PAPAAA!" I hug his cold body.
"BAKIT PO? BAKIT ANG DALI NIYONG SUMUKO? DIBA MAGLALAKBAY PA PO TAYO SA IBANG BANSA? DIBA kayo pa ho ang mag... mag-hahatid saakin sa altar pag-ikinasal po ako. Bakit Pa? Bakiiit?"
"E-Eina.." halos pabulong na tawag saakin ni Mama. Hinarap ko siya.
"Sorry Mama, sorry po kung hindi ako nakarating ng mas maaga, sorry po kung hindi ako nag-stay sa tabi niyo. Ang selfish ko, ang maka-sarili ko. Hindi ko na inisip na gusto niya kong makasama." Mama hugs me tightly, we're both crying.
"Shhh..." I don't know if i'm dreaming but all I see was a peaceful light in front of me. Is this just a dream?
Then, everything suddenly turns black.
"EINA ANAAAAAK!"
BINABASA MO ANG
The Trainee (EXO's Fanfiction)
FanfictionSiya si Eina, isang fangirl ng EXO, o diba? sobrang cliché. Ngunit dahil sa isang pangyayari sa kanyang buhay, nagbago ang lahat... her sweet revenge starts here. . . . When she became a TRAINEE. . , But what if... the plan backfires on her just bec...
