Cemre TUNA : 22 yaşındayım.mardinde doğdum ancak istanbulda yaşıyorum babam mardinden törelerden aşiretten beni hep uzak tutmaya çalışmıştı çünkü bir kızını töre kurbanı olarak ölmüştü. Ben ise en son mardine 20 yaşımda düğünümde terk edilmem üzerin...
●●●●●● CEMRE ●●●●●● şimdi intikam mı almalıyım yaşadıklarım için veya bu yola girmeden devam mı etmem gerekiyor bilmiyorum, bazen inanmakta güçlük cekiyorum bütün bunlara sebep olan beni demir e kavusturan ve şimdi ayırmaya çalışan kişi aynı kişi miydi ? Adnan Bey....
kafamdaki soru işaretlerini gidermenin tek bi yolu var Adnan bey ile görüşmek....bebeğimin doğmasını niye istemedi....
Evden çıkıp Adnan Bey'in şirketine doğru geçerken kafamda binlerce soru ile yolu bitirip sirketteki odadan içeri girip girmeme arasında tereddütle kaldım duyacaklarima hazır mıydım??
sanırım evet...
Sekreter içeriye girmem için onay verirken sakinlikle adım attım, Adnan Bey biraz şaşkın haldeydi bu görüşmeyi beklemediği çok açıktı..
"Cemre" dedi karşımda dururken "Geçip otur istersen" dedi koltuğu işaret ederek, ayakta sabit bir halde durup gözlerinin içine baktım herşeye sebep olmuş olan Adnan Bey'e...
"buraya sadece kafamdaki soru isaretlerine cevap bulmak için geldim " dedim sert bir şekilde
"ne sormak istiyorsun kızım"diyen Adnan Bey tükenmiş bir haldeydi.
" bebeğimi kaybettim ve asla bi daha kucağıma alacağım, öyle bir sona mahkum bıraktınız ki beni bu acı ile hâlâ ayaktaysam sebebi Demir'in sevgisi, bu duygunun ne olduğunu bilemezsiniz, anlamanızı da beklemiyorum zaten" dedim gözlerine baktığımda nefret duygusunu hissediyordum
"sadece açıklama istiyorum neden beni ve bebeğimi öldürmek isteyip demirle ayrilmami istediniz," dedim.bağırarak karşımdaki adam sustukça çıldırıyordum artık...
"bu evlilk bizim için zor olurken siz desteklediniz, neden ayrılmamızı bu kadar istiyorsunuz adnan bey değişen ne ? " dedim yüksek bir sesle.
"herşeyi öğrenmek istiyorsun sende Demirde; nasıl isterseniz kızım kimse bu durumu bilmiyor, yarın akşam bu eve gel Demir ile beraber, herşeyi orda anlatacam" dedi ve kağıdı uzattı bana elime aldım baktıktan sonra adnan beyin yüzüne baktım
"size nasıl inanacam peki ?" Dedim sinirle gülerek
"bizi öldüremeyeceğinizi nerden bilecem başıma gelenler ortada " diyince bana adım atıp pişman olan bir halde durdu karşımda
"o hatayı birkez yaptın kızım, oğlumu ve torunumu kaybettim. başka kaybedecek birşeyim kalmadı gerçekleri öğrenmek istiyorsan yarın gel " dedi, çökmüş olan bu adam neyin yenilgisini yaşıyordu... ●●●●●● DEMIR ●●●●●● Gözümü açtığım da Cemre yoktu, yataktan doğrulup seslendim, cevap gelmeyince yataktan çıkıp Emre'nin odasına doğru yürüdüm, içeri girdiğimde oğlum uyuyordu. Odadan çıkarken büyük kapı kapanma sesi gelince merdivenlerden indim cemre koltukta oturmuş düşünüyordu
"hayrola aşkım, sabah yürüyüşünden mi diyecem ama etekle gitmek huyun değildir" dedim gülerek
"sana söylemeden birşey yaptım" dedi aniden
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
