1.BÖLÜM İSTANBUL

33.5K 823 20
                                    


Multimedya: CEMRE

CEMREDEN

ben cemre tuna. aslen Mardinli olan ve asiretin en büyük agalarindan Hasan Tuna nin küçük ve nazlı kızıyım. Yıllarca uzak tutmaya çalıştığı törelerden kurtulan hatta hayatta kalan tek kızı, Istanbul daki şirketin başına geçmek için verdiğim mücadele için son sınavım. Yaseminle  Istanbul da yaşıyoruz bi süredir üniversite için.. Yasemin hem çocukluk arkadaşım hem yengem. Abim ile evliler yaklaşık 3 yıldır.  mardinde olmasına rağmen  töre mağduru olmadan evlenen şanslı biri umarım benim içinde öyle olur. Hızla hazırlanıp yaseminin odasına girdim ve bağırarak konuşmaya başladım

" yasemin, kalk hadi bitiyor son sınav geç kalmayalım  " dedim
zorla yataktan doğrularak bana döndü

"kızım Bu Ne hız  sende ki" dedi gözünü zorla açarak

"Bitiyor be bitiyor" dedim başında  bağırarak,

"hadi uyan, uyan" dedim omuzuna vurarak.

"tamam be kalkıyorum,çok şükür artık bitiyor yaa çok sıkıldım üstelik  kocamı özledim" dedi sinirli bir şekilde.

"Şuna senden kurtulmaya az kaldı desene yaso" dedim

"mızmızlanmayı bırakta kalk hadi birkaç gün sonra kavuşacan sevgili kocana, kahvaltı hazırlıyorum 10 dk aşağıda ol" dedim yerde duran ayıcığı yüzüne fırlatıp odadan kaçtım .

Aşiret  Ailesinde büyüyüp bu zamana kadar okuyup  yoluma devam eden şanslı kızlardan biriydim sanırım,  buna karşı çıkılsa bile babam durdurmayı başarıyordu. çünkü geçmişte yaşadıklarım bütün hayatıma bedeldi.....

Bugün üniversitede son sınavımız vee artık mezun olacaz. aslında yaseminle ayrılacam  çünkü sınavlardan sonra mardine gidecek olması benim yalnız kalmam demek...

mardine en son 2 yıl önce sevdiğim adam tarfından düğünümde terk edildikten sonra hic gitmemiştim.
her şeyi bırakıp istanbula gelmeyi ve bi daha dönmemeyi  istiyordum,o şehir bir girdap gibiydi bana.Annemler arada gelir görürdü beni. Onlarda Mardine dönmemi istese bile ben bunu istemedigim icin saygı  duydu yıllardır.

●●●●●●●●●●●

Sınav sonrası  bahçede oturup  hava almayı seçmiştik yasemin ile.

"Ben biletimi alayım, senin gelmeye niyetin yok zaten" dedi yasemin.

"seni bilmem ama ben buradaki şirketle ilgilenmem gerek, mezun oldum artık başına geçme vakti geldi. Sen gidersin benimkine bakarız kuzucum " dedim

"benle gel işte ya sonra ilgilenecen yeterince zaten" dedi karşı çıkarak.

"Yok be" dedim itiraz ederek.

"bak biraz gelip kalsan Mardin'de  annemlerde çok istiyor,  hem yalnız da kalmamış olursun" dediğinde duraksamıştım. Annemleri de özlemiştim   bir fırsattı benim için

" doğru söylüyorsun  birlikte gidelim yasocum, çok özledim annemleri hatta sürpriz yapıp yarın gitsek mi "diye sordum Yasemine.

" süper bi fikir cemre bu kararı vermene çok sevindim "dedi elimi tutup gülerek, yerimden hızlıca doğruldum.

"hadi kalk eve ancak gider hazırlanırız biletleri yolda hallederim zaten bana bak kocana söyleyip işi mahvetme sakın"Dedim gülerek arabaya yürümeye başladık...
●●●●●●●●●●●●●●●●●
DEMIR HAZNEDAR
●●●●●●●●●●●●●●●●●
mardin de töreler  icinde büyüyen, asla boyun eğmeyen biriyim ablamı   kaybedeli o topraklara adım atamadım. o ev o sehir bana sadece katı kuralları ve ablamın  ölümünü hatırlatıyordu...

TÖREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin