“But I am still your mother. Ako ang mag isang nagpalaki saiyo. Ako lang! At kahit kailan, ayokong makita kang nakikipag salimuha sa pamilya nila. I want the best for you!”
“Mom, I know that this is the best for me. Masaya akong kasama siya!”
Marco’s POV
Habang ngsisigawan kame nila mommy dito sa may labas ng bahay nila Genie, ay tahimik naman si Genie sa tabi ko. Hindi ako tumitingin sa kanya kasi I know, makikita niya yung worry at anger ko sa face ko.
That’s not the way I want to be remembered. Gusto ko pag nawala na siya dito, gusto ko makita niya lang yung mukha ko laging calm, peaceful at happy.
“Mom, I know that this is the best for me. Masaya akong kasama siya!” Sabi ko yan sa Mom ko. I hate when she says she is not the best for me dahil sobrang saya ko kay Genie. Tahimik lang si Genie Nang bigla siyang nagsalita.
“Marco... Sundin mo yung mama mo.”
Mahinahong sabi ni Genie. Hindi ako siguradokung yung sinsabi ba biya eh sundin ko si Mama na layuan ko si Genie, or imagination ko lang na nagsalita si Genie.
Ngunit...
“Marco.. BITAWAN MO NA AKO AT SUNDIN MO ANG MAMA MO!”
Pakshet. Yun nga ang sinabi niya. Hindi ako gumagalaw sa kinatatayuan ko. Hawak ko parin ng mahigpit yung kamay ni Genie at hindi parin ako tumitingin sa kanya.
“Marco, lumaki ako ng walang nanay at hindi ko alam ang feeling ng mayroong nanay sa tabi sa oras ng lungkot at saya. Mahal na Mahal kita Marco pero kung sakali mang buhay pa ang mama ko ngayon at sabihin niya ngayon din ay layuan kita, wala pang ilang segundo ay bibitawan kita kaagad ngayon at hindi na muling magpapakita.”
Lumingon ako sa kanya dahil na rin siguro sa gulat ng pagkakasabi niya nun. Nakita kong tumutulo na pala yung luha ni Genie.
Anu toh?
Anung Meron?!
Akala ko ba walng bibitaw sa amin. Bakit parang sumusuko na si Genie? Bigla kong napansin yung pagkakahawak namin ng kamay.
Ako nalang pala ang nakakapit sa kanyang kamay nang mahigpit. Yung tipong pagkabinitawan ko yung pagkakahawak ko sa kanya, eh talagang makakalas na yung pagkakahawak namin.
Nalulungkot ako sa mga nangyayari ngayon, dahil alam ko na ang mga next na mangyayari pero hindi ko ineexpect na ganito kadaling bibitaw sa akin si Genie.
God knows How much effort I put on it just to fight for this Love. Wala akong ibang hiniling kundi ang maranasan yung ganito ka tinding pagmamahal. Ngayong naramdaman ko na. Mahirap pala.
Unang unang naisip ko, ay bakit siya? Siya na mamatay na. Siya na yung parents niya at ang parents ko ay may pag aaway. Siya na mahina ang loob at madaling sumuko.
YOU ARE READING
Strings Attached
RomanceGaano kahaba ang span ng paghihintay mo? Sa paghihintay sa pila Sa paghihintay ng masasakyan na bus Sa paghihintay sa kaibigang may naiwan kaya kailangang bumalik sa school Sa paghihintay ng pinaka espesyal na araw mo sa buhay mo o miski paghihintay...
Chapter 27.1: Love Lessons
Start from the beginning
