Ve yazarken en çok sevdiğim kitap basılıyor :)
Keyifle yazdım , keyifle okuyun...
Biz de onlar gibi olalım."dedim boyacıya.
"Fille güvercinin aşkı gibi, Frida ile Diego gibi olalım. "
"Onlar sadakatsizdi Mira."
"Ne fark eder boyacı? "dedim."Önemli...
Hoş geldin hikayeme🌸 İz bırak sen de,"Ben de geldim."de🌸🌸🌸
Hikayemiz kitap oldu bile.Darısı film senaryosu olmasına..
Birlikte büyüsün hikayemiz. Senin de payın olsun hak ettiğimiz sayılara ulaşmada.sevgiler.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yelken koparan lodosta balığa çıkmış eski bir taka gibiydim. İleri geri istemsizce savruluyor ve kendi tekelimde olmayan hayatımın bir sonraki dalgada ters yüz olup olmayacağını merak ediyordum. İçmiştim. Haddinden biraz fazla....
Alkol bedenimi özgür kılıyordu sanki. Göbek bağı ile annesine bağlı bir fetus olmaktan sıyrılıyordum bu sayede.
Bağıra bağıra söyledim şarkıyı.
Mira mira demir aldı dünya...
Açılmış hayalleri rüzgarlara
Mira mira demir aldı dünya...
Terk edip halatları limanlarda.
"O ' vira vira' değil miydi ya?" diye sordu Müfide.
"Yok tatlım! Mira mira...Eminim." dedim kendimden emin.
Merdivenlerden yukarı çıkarken Müfide koluma girmişti düşmemem için ama kimin kimi taşıdığından emin değildim.
"İyi misin Mira? " diye sordu kapıyı açan Nana. Şarkım yarım kaldı şaşkın suratını görünce. Gürcistanlı peltek kadın yıllardır bizimle yaşıyordu.
İnsanların paçasını çekiştirip bir biberon süt için şirin görünmek zorunda kaldığım günlerde gelmişti evimize.
Ben kendi popomu yıkayacak kadar büyüdüğümde ise annem başka gerekçeler sunarak onu bizimle kalmaya ikna etmişti.Yardımcımızdı ya da daha fazlası...
Gerçek bir görev tanımı var mıydı ?Ona bile emin değildim.Yemek ,temizlik ,annemden gizli ödevlerimi yapmak olarak sınırlayabilirdim işlerini.
Tek bir kusuru vardı Nana'nın.O da her zaman her şeye şaşırıyor olmasıydı.Bu onun esas yurdu olan Gürcistan'a özgü milli bir bakış olmalıydı.
"Ra mokhda!" dedi dehşet dolu bir yüzle.
"İyi iyi."diye kıkırdadı Müf. "Bir şeyi yok. Birazcık içti sadece."
Müfide ile üniversitenin ilk yılında tanışmıştık ve o günden sonra en iyi arkadaşım olmuştu. Kısaca "Müf" diyorduk ona.Benim hiç bir zaman olamayacağım kadar zarifti.
"Biraz değil bu bildiğin zum olmuş."dedi Nana her hecesine bastırarak.
O kadar yıl kaldıktan sonra annem gibi azar çekme hakkına da erişmişti kadın.
