Πέρασαν 3 μέρες καθώς ο Σταύρος συνέχιζε να με πειράζει και να μου σπάει τα νεύρα αλλά δν είχαμε πολύ χρόνο για να μιλήσουμε γιατί μας έτρεχαν από μουσείο σε μουσείο.Σήμερα ευτυχώς θα πάμε σε πάρτι.Έχουμε κατέβει για πρωινό καθώς εγώ έχω αρχίσει να τρώω.
"Καλημέρα μικρή"άκουσα την φωνή του Σταύρου και γύρισα καθώς τον έβλεπα με το πιάτο γεμάτο φρούτα.
"Δίαιτα εε;"τον ρώτησα ειρωνικά καθώς κοιτούσα το πιάτο του.
"Φυσικά μικρή.Πως θα συντηρήσουμε αυτό το όμορφο σώμα;"είπε χαμογελώντας.
"Σιγά ψώνιο"είπα και εκείνος με ένα γελάκι απομακρύνθηκε.Τον είδα να κάθεται σε 3 τραπέζια πιο μακρυά από εμάς αλλά και πάλι μπορούσε να με δεί.
"Έχει ωραίο σώμα πάντως"άκουσα να σχολιάζει η Δανάη.
"Ναι όντως"συμφώνησε η Ελευθερία.
"Σήμερα έχουμε πάρτι"είπα αλλάζωντας το θέμα.
"Επιτέλους γιατί θα πέθανα με τα μουσεία"σχολίασε η Μαρία καθώς γελάσαμε.
"Ναι αλλά πριν από αυτό θα πάμε περίπατο εδώ κοντά"είπε η Δανάη.
"Τουλάχιστον δν θα πάμε σε μουσεία"σχολίασα εγώ και αμέσως γέλασαν.Αφήσαμε τα πιάτα στο τραπέζι και σηκωθήκαμε καθώς έπρεπε να ετοιμαστούμε γιατί σε 1 ώρα θα πάμε περίπατο.Ανεβήκαμε στο δωμάτιο γρήγορα καθώς κατευθήνθηκα προς την βαλίτσα μου.Το κινητό μου χτυπάει και με μια κίνηση το αρπάζω.
"Καλημέρα αγάπη μου!!Τι κάνεις;Πως περνάς;"άκουσα την φωνή της μητέρας μου από την άλλη γραμμή.
"Καλημέρα μαμά.Μια χαρά τα περνάω.Σε 1 ώρα θα πάμε περίπατο και το βράδυ πάρτι"είπα χαρούμενη καθώς άκουσα το γέλιο της.
"Χαίρομαι.Καλά να περάσετε και να προσέχεις"άκουσα να λέει και χαμογέλασα.
"Ναι μαμά.Εσείς τι κάνετε;"ρώτησα καθώς έβγαζα μια μπλούζα.
"Όπως τα άφησες.Δουλεύω καθημερινά."είπε κάπως βαριεστημένα.
"Μάλιστα."είπα και ξεφύσηξα.
"Λοιπόν,σε αφήνω.Καλά να περάσεις"άκουσα την φωνή της.
"Ευχαριστώ.Τα λεμέ"είπα και έκλεισα το κινητό.Το πέταξα στο κρεβάτι καθώς έβγαλα ένα μαύρο σκιζμένο τζιν και μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα καθώς και την μαύρη μου ζακέτα.Μπήκα μέσα στο μπάνιο και αφού έκανα τα μαλλιά μου ντομάτα βγήκα ξανά καθώς φόρεσα τα stan smith παππούτσια μου.
