Σταύρος POV
Την είδα να απομακρύνεται με βουρκωμένα μάτια.Γαμώτο είμαι πολύ ηλίθιος.Χτύπησε το χέρι μου στον τοίχο και κατευνθήνθηκα σε ένα παγκάκι.Έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο μου καθώς και τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου καθώς δάκρυα άρχιζαν να τρέχουν.
Όχι δν παίζει κάτι τέτοιο.Δν κλαίω.Όχι δν κλαίω.Άκουσα βήματα να έρχονται προς τα εμένα αλλά δν σήκωσα το κεφάλι μου.
"Που είσαι ρε βλάκα;"ρώτησε ο Νίκος χαρούμενος.Σήκωσα το κεφάλι μου και τους κοίταξα στα μάτια καθώς εκείνοι είχαν μείνει βλεπωντάς με για πρώτη φορά να κλαίω.
"Σταύρο κλαίς;"ρώτησε ο Δημήτρης καθώς έκατσε δίπλα μου.
"Ναι"είπα σκουπίζοντας τα μάτια μου.
"Τι έγινε ρε;"ρώτησε ανήσυχα ο Δημήτρης.
"Έμαθε η Κατερίνα τι της είχα σκαρώσει"είπα θυμωμένος.
"Από ποιόν;"άκουσα τον Δημήτρη να ρωτάει.
"Δν ξέρω και δν με ενδιαφέρει.Το θέμα είναι πως τα έχω κάνει σκατά και δν πρόκειται να με συγχωρήσει"είπα και έβαλα τα χέρια μου μέσα από τα μάλλια μου.
"Τι σου είπε;"ρώτησε ο Νίκος.
"Ήμουν με τα παιδιά από την τάξη μας και ήρθε σε κάποια φάση εκεί και ήταν ήδη βουρκωμένη και μου είπε πως θέλει να συζητήσουμε.Πήγαμε στο πίσω μέρος του σχολείου και άρχιζε να μου λέει πως τα ξέρει όλα και πως την εκμεταλεύτηκα,πως έπαιξα μαζί της,πως προσποιόμουν ενώ εκείνη μου έδειχνε τα πραγματικά της συναισθήματα,πως δν θέλει να την ξανά ακουμπήσω ούτε να της μιλήσω μέχρι που μου είπε πως είμαι ίδιος ο Πάρης"είπα και έσκυδα το κεφάλι μου.
"Ρε μαλάκα σου το είχαμε πεί πως δν έπρεπε να της κάνεις κάτι τέτοιο αλλά πιστεύω πως θα φτιάξουν τα πράγματα"είπε και με ακούμπησε στον ώμο ο Νίκος.
"Αφού είμαι μαλάκας και έπαιξα μαζί της.Γιατί διώχνω ανθρώπους που αγαπώ μακρυά μου;"είπα και κοίταξα το κενό.
"Όπα όπα.Γουστάρεις την Κατερίνα;"άκουσα την φωνή του Δήμητρη.
"Ναι και της το είπα αλλά εκείνη δν την ενδιαφέρει"είπα ξεφυσώντας.
"Ζήσαμε να δούμε τον Σταύρο να κλαίει για μια κοπελά"είπε χαμογελώντας ο Δημήτρης καθώς ακολούθησαν τρανταχτά γέλια.
"Έχει ανατροπές η ζωή"είπα και του έκλεισα το μάτι.
"Εάν πραγματικά σε αγαπάει θα σε συγχωρήσει"είπε ο Νίκος χαμογελώντας.
