¤ Ziyaret ¤

Magsimula sa umpisa
                                    

Çıkardığım kıyafetleri torbaya koyarak lavabodan çıktım.                                                 Yatağa uzanmış gözleri çıktığım kapıda beni beklediği bariz belli olan Aren ,kılığımı gördüğünde garip garip sesler çıkartarak hunharca diye nitelendirdiğim biçimde gülmeye başladı.

Yok daha fazla tutamayacaktım kendimi.       An itibariyle savaş ilan etmiştim.

Koşarak yatağa atladım.                                       'Boğacağım seni!'                                                   Yanında boşta duran yastığı alarak yüzüne kapadım.

Birkaç saniye sonra ellerini bileklerime sardığında kurtulacağını bildiğimden tüm gövdemi yastığa uzatarak yastığın üzerine çıktım.                                                                     Aynı zamanda yüksek sesle bağırarak tüm öfkemi kusuyordum.                                            'Demek beni tehdit edersin ha?'                          'Nasıl bile bile sırf eğlenmek için beni komik duruma düşürürsün?'                             'Birde utanmadan gülüyorsun'                           'Mert'i de dövdün zaten'                                        'Geberteceğim seni!'

Saniyelik zaman da ne olduğunu anlayamadan hızla savruldum.                         Savrulmamın etkisi ile yatağa düşen başım hız nedeni ile dönüyordu .                                 Bütün bunlar olurken attığım çığlık ise üzerime uzanmış olan Aren'in güzel ağzı tarafından kesilmişti. 

Kendimi acımasız tutuşundan kurtarmak için altında kıvranıyordum ama durum umutsuzdu.      
Dili ağzımı istila etmiş , alt dudağımı usul usul ısırıyordu.                                                      Ve o anda ona direnmek istemediğimi fark ettim.

Savaşmayı bırakıp öpüşüne coşkuyla karşılık verdim.                                                     Ne kısa süre önce kendime söylediğim'Bende Mehir isem' kalmıştı , ne de naneli şeker umudum.
Kaybolmuştum...

Dudakları dudaklarımın üzerinde kıpırdanırken boğuk bir sesle konuştu.          'Bu da ne?'                                                                                                                                                 Gözlerimi açtım.                                                   Yarısı erimiş naneli şekerimi dişleri arasında kıstırmış tutuyordu.        

Soluk soluğa kaldığım için cevap vermem biraz zaman almıştı.

'Naneli şeker.'

Hala dudaklarımda olan bakışları söylediklerimi idrak ettiğinde şaşkınlıkla irileşti.

'Sen delisin!'

'Bunu daha önce de söylemiştin'

'Kahretsin.'                                                             'Ağzımdan kaçırmıştım!'

'Sen!' dedi benden biraz uzaklaşarak.              'Hatırlıyorsun!'

'Hayır'                                                                       'Hayır'                                                                        'Sadece bir anda aklıma geldi.' dedim toparlamaya çalışarak.

KORTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon