My kind of love. H.S

Part 2

Μετά από 350 χλμ και 5 ώρες ταξιδιού φτάσαμε στην Νέα Υόρκη. Πήρα  ταξί και κατευθύνθηκα στο σπίτι μου αμέσως. Έπρεπε να ετοιμαστώ. Σκεφτόμουν πως θα είναι η εταιρεία Anderson. Θα μου άρεσε να δουλέψω εκεί. Άνοιξα την βαλίτσα μου και τακτοποίησα τα ρούχα μου. Τα υπόλοιπα  πράγματα μου τα είχα σε μια άλλη βαλίτσα και θα τα τοποθετούσα αργότερα. Προς το παρόν κάθισα στον καναπέ και περίμενα να περάσει η ώρα μέχρι να πάω για την συνέντευξη.

1 ώρα  μετά ξεκίνησα  να ετοιμάζομαι καθώς η συνέντευξη ήταν σε 2 ώρες από τώρα. Δεν αγχώθηκα πολύ σε λίγο ήμουν έτοιμη και αποφάσισα να πάρω τα πράγματα μου και να ξεκινήσω. Να εξερευνήσω και λίγο την περιοχή όπου μένω. Σε λίγη ώρα ήμουν εκεί.

Η συνέντευξη ξεκίνησε και τελείωσε χωρίς να έχω "δυσκολευτεί" ή αγχωθεί καθόλου.

"Σας ευχαριστούμε δεσποινίς Jones. Νομίζω ότι είστε μια από τις καλύτερες συνεντεύξεις που είχαμε για αυτή την θέση. Θα σας ενημερώσουμε για περαιτέρω εξελίξεις" μου είπε ευγενέστατα.

"Σας ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα με μεγάλη μου χαρά  να συνεργαστώ με μία εταιρεία σαν και την δική σας" απάντησα. Της έδωσα το χέρι μου και έφυγα ενθουσιασμένη από την εταιρεία.

Πήρα τηλέφωνο τους γονείς μου, οι οποίοι ενθουσιάστηκαν λόγο του ότι η συνέντευξη πήγε καλά. Στη συνέχεια πήρα τον Louis.

"Παρακαλώ;"

"Louis!!! Η Amelia είμαι. Μόλις τελείωσα με την συνέντευξη" δεν ακούστηκε και πολύ καλά. Γιατί;

"Και;" με ρώτησε προσπαθώντας να "δείξει" ενδιαφέρον.

"Όλα υπέροχα. Η κοπέλα που έδωσα την συνέντευξη ήταν τόσο ευγενική και όλα ήταν..." με διέκοψε.

"Amelia. Χαίρομαι για σένα. Πρέπει να κλείσω όμως." μου είπε και αμέσως η διάθεση μου έφτασε στα πατώματα. Μετά από κάποια δευτερόλεπτα χωρίς να προλάβω να δώσω απάντηση έκλεισε.

Είναι ο καλύτερος μου φίλος πως γίνεται να μου το κλείνει χωρίς καν να μου πει γιατί. Μπορεί να ήταν απασχολημένος σκέφτηκα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι καθώς είναι κοντά στην εταιρεία.

Περνώντας τον δρόμο για κακή μου τύχη δεν αντιλήφθηκα ότι ένα αμάξι περνούσε εκείνη τη στιγμή. Κοκάλωσα έμεινα άναυδη και κοιτούσα το αμάξι να έρχεται πάνω μου. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα δύο χέρια να με τραβάνε από την μέση και να με βγάζουν από τον λήθαργο όπου ήμουν. Όποιος κι αν είναι τον ευγνωμονώ.

Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα ένα νέο άνδρα περίπου στην ηλικία μου. Κοιτούσα τα πράσινα μάτια του και είχα μαγευτεί ώσπου μίλησε και με διέκοψε από τις σκέψεις του πόσο όμορφος ήταν.

"Είσαι καλά;" με ρώτησε.

"Ν-ναι Ν-ναι." τραύλισα.

"Είσαι σίγουρη;" με κοιτούσε σοβαρά και με ένα ύφος αγωνίας, καθώς έγνεψα καταφατικά.

"Που μένεις; Πρέπει να σε βοηθήσω να πας σπίτι. Εμ είσαι ακόμη σε κατάσταση σοκ για αυτό.." είπε και έβαλε το χέρι του στα μαλλιά του αμήχανα και του έδωσα τη διεύθυνση μου.

Με πήγε σπίτι αν και του είπα πως δεν ήταν ανάγκη και ότι ήταν κοντά. Του είπα να ανέβει αλλά εκείνος αρνήθηκε. Τον ευχαρίστησα στην πόρτα και καθώς έφυγε θυμήθηκα ότι δεν ήξερα το όνομα εκείνου που μου έσωσε τη ζωή.

"Συγγνώμη." Φώναξα μη έχοντας τι να πω.

"Πες μου." Γύρισε και απάντησε με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη.

"Πώς σε λένε; Θέλω να πω, εμ μου έσωσες την ζωή και δεν ξέρω το όνομά σου." Είπα αμήχανα.

"Harry Styles" μου είπε και τα λακκάκια του έκαναν την εμφάνισή τους. Χριστέ μου τι όμορφο χαμόγελο!

"Amelia Jones" του είπα καθώς του έδινα το χέρι μου.

"Χάρηκα που σε γνώρισα Amelia" είπε και χαμογέλασε.

"Και εγώ. Ευχαριστώ και πάλι"

"Καθήκον μου." Είπε και ομολογώ πως γέλασα με τον τρόπο του.  Έφυγε και ανέβηκα πάνω κατενθουσιασμένη!!

Μπήκα και άφησα την τσάντα μου στο δωμάτιο. Ήταν 8 η ώρα και αποφάσισα να κάνω κάτι να φάω. Μαγείρευα και θυμήθηκα τον Louis καθώς έκανα το αγαπημένο του φαγητό. Μακαρόνια. Και τον ξανά πήρα τηλέφωνο.

"Ναι" είπε ψυχρά.

"Louis τι έχεις;" τον ρώτησα  στενοχωρήμενη απο τον τρόπο που απάντησε. Που είναι οι γλυκές απαντήσεις του Louis; "Lia" "Μικρό" και αυτά.

"Θες κάτι Amelia;" είπε και η καρδιά μου ράγισε.

"Τίποτα Louis". Είπα και το έκλεισα καθώς τα πρώτα δάκρυα έκαναν την εμφάνισή τους. Γιατί; Γιατί είναι θυμωμένος μαζί μου; Είμαι η καλύτερη του φίλη.

Έφαγα. Έπλυνα τα πιάτα και ξάπλωσα. Κουρασμένη από το ταξίδι κοιμήθηκα σε δευτερόλεπτα.

Δεν έχει αρκετές αναγνώσεις αλλά αποφάσισα να βάλω πάρτ. Θα ήθελα όσες το διαβάζετε να μου πείτε την γνώμη σας στα σχόλια. Ευχαριστώ!! 💖💕