Ψάχνω δουλειά απεγνωσμένα εδώ και ώρες. Για την ακρίβεια από την ώρα που έφυγε η μαμά μου από το δωμάτιο. Θα φύγω. Μετά από λίγο ακόμη ψάξιμο βρήκα δουλειά σε μια εταιρεία ως λογίστρια. Αύριο φεύγω για την συνέντευξη. Μακάρι να πάνε όλα κατ ' ευχήν. Βγήκα επιτέλους από το δωμάτιο μου και αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον κολλητό μου τον Louis. Μετά από δύο με τρία χτυπήματα το σήκωσε.
"Γιατί δεν πήρες τηλέφωνο χθες;" μου είπε και γέλασα.
"Καλημέρα και σε σένα Louis" απάντησα " Έχω νέα! Θέλεις να έρθεις να πάμε μια βόλτα στο πάρκο να σου πω;"
"Καλά θα έρθω! Kisses" είπε και γελώντας έκλεισα το τηλέφωνο.
Είναι ο καλύτερος μου φίλος. Πιστεύω να καταλάβει. Δεν θέλω να τον στενοχωρήσω, εννοώ αυτός δεν το έκανε ποτέ. Σε δέκα λεπτά άκουσα την κόρνα του αυτοκινήτου του. Κατέβηκα γρήγορα και έδωσα ένα φιλί στο μπαμπά και τη μαμά μου. Έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στον Louis τον ξέρουν και τον ξέρω από 5 χρονών. Δεν έχω δώσει πότε και καμιά αφορμή για να μην με εμπιστεύονται.
Άνοιξα την πόρτα και βγήκα.
"Καλώς το μικρό" είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο.
"Να σου θυμίσω κύριε Tomlinson ότι είμαι και ένα μήνα μεγαλύτερη σου;" του είπα και έκανε πως θύμωσε.
"Όχι κυρία Amelia Jones δεν έχω πρόβλημα με την μνήμη μου ακόμη" ανάφερε και ήταν αρκετό για να μας πιάσει νευρικό γέλιο.
Με τα πολλά μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήγαμε στο πάρκο να πάρουμε καθαρό αέρα.
"Λοιπόν ξεκινά δεσποινίς Amelia. Τι ήθελες να μου πεις."
"Κοίτα Louis, σου είχα πει τι έγινε με την εταιρεία που δούλευα" έκανα μια παύση γιατί δεν ήξερα πως θα αντιδράσει αν και μέσα μου ήξερα ακριβώς τι θα έλεγε. "Θα φύγω για Νέα Υόρκη" είπα και σβήστηκε αμέσως το χαμόγελο από τα χείλη του.
"Τι; Και εγώ; Εννοώ πότε θα βλέπω εγώ; Amelia εγώ... Θα μου λείψεις πολύ" είπε και ένα δάκρυ έπεσε από τα γαλάζια σαν τον ουρανό μάτια του.
"Louis δεν θα μείνω για πάντα εκεί θα έρχομαι και θα μιλάμε στο τηλέφωνο. Θα έρχεσαι και εσύ έτσι;" θα μου λείψει, πραγματικά.
"Εννοείται πως θα έρχομαι χαζούλα." είπε ,με αγκάλιασε και μου πείραξε τα μαλλιά ως συνήθως!
Μετά από κάποια ώρα με γύρισε σπίτι. Ανακοίνωσα στους γονείς μου την απόφαση μου. Όχι ότι αν δεν συμφωνούσαν θα πήγαινα. Αν και 24 παίρνω ακόμη την γνώμη των γονιών μου για ορισμένα πράγματα. Άλλωστε δεν ήταν σίγουρο ότι θα έπαιρνα την δουλειά αν και κάτι μέσα μου έλεγε ότι την είχα ήδη κερδίσει.
Έφτιαξα τις βαλίτσες μου και ήμουν έτοιμη για το αεροδρόμιο. Είχα ήδη βρει διαμέρισμα και είχα πεισμώσει να βρω δουλειά. Μπήκα στο αεροπλάνο αφού αποχαιρέτησα. Θα μου λείψει ο Louis αλλά και ο αδερφός μου πολύ. Έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα μέχρι τον προορισμό μου.
Ευχαριστώ τα κορίτσια που μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν τον πρόλογο. Είναι νωρίς ακόμη για να έχω αρκετές προβολές. Ελπίζω να σας αρέσει το πρώτο part. Με τον καιρό ελπίζω επίσης να το διαβάσουν ακόμη περισσότερα κορίτσια. 💗💘💝
YOU ARE READING
My kind of love. H.S
Fanfiction"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά συνέχισα να μην ακούω κανενα.
