'Heb je alles?' vraag ik lachend. Bilal knikt. 'Ja nu wel.' antwoordt hij. Ik loop nog snel naar de koelkast en haal 2 Red Bulls eruit. Red Bull is bae! Ik draai de deur op slot en zet het alarm aan. Ik stap in en overhandig Bilal het blikje. We rijden de straat uit onderweg naar me moeder.
Aangekomen bij me moeder liep ik naar boven om het gebed te verrichten. Het is zo rustgevend. Je kan alles even opzij zetten. Voor de dames die nog NIET bidden. BIDD!!
Begin vandaag nog.
Back to the reality...
Ik neem nog een laatste slok van mij thee en sta op om door te gaan naar huis. Ik zeg mijn moeder gedag en stap samen met Bilal de auto in. 'En hoe vond je het?' vraag ik hem. Hij kijkt me aan en lacht om mijn vraag. (Wat ik tot de dag van vandaag nog steeds niet snap.) Hij schudt lachend zijn hoofd en richt zich op het verkeer. 'Waarom lach je nou zo dom?'
'Je bent schattig als je wat vraagt.' hij knijpt in me wangen en geeft me een kus op m'n hoofd. Oké oke? Wollah, deze man is echt fucking raar.
~Volgende dag
'Wanneer komt je zusje nou, schat?' Vraag ik aan Bilal. 'Bel haar. Ik moet nu gaan schat.' Ik zet zijn stropdas goed en geef hem een kus op z'n lippen. Ik loop met hem mee tot aan de deur en laat hem uit. Ik haal m'n mobiel uit me broekzak. Ik bel Lina op. Na een paar keer overgaan neemt ze op.
Lina: Hay schat!
Ik: Waar blijf je eh hmara?
Lina: Ik stap nu de auto in. Ik ben er over een kwartiertje.
Zonder wat te zeggen hang ik op. Ik laat het ontbijt nog op tafel staan, want misschien heeft Lina nog niks gegeten. Ik loop naar de woonkamer en plof neer op de bank. Ik doe de tv aan en kijk een beetje tv.
~ 10 min later
"Is mijn lieftallige broer hier ook nog?" Vraagt Lina. Ik schud met mijn hoofd en loop naar de woonkamer. "Er staat ontbijt op tafel voor als je nog niet ontbeten hebt." Zeg ik. Ze glimlacht. "Ik heb al ontbeten maar ik heb weer honger gekregen."
"Ya bolle, ieggh tfoe!" Ze steekt haar middelvinger naar me op en loopt langs me om haar tas en jas neer te zetten.
"Hoe was je eerste keer met me broer?" Grijnst ze terwijl ze aan de eettafel gaat zitten. Ik kijk haar scheef aan en loop naar de keuken om een milka reep te pakken. Ja, ik weet het is ochtend maar het kan gewoon. "Krijg ik nog antwoord op m'n vraag?"
"Nee!" Schreeuw ik. Ze haalt haar schouders op en eet verder. "Maar wat gaan we eigenlijk doen straks?" Vraag ik. Ik kijk haar aan. Ze negeert me. "Krijg ik nog antwoord?" Vraag ik. "Nee!" Gilt ze. Ik proest het uit van het lachen. "Ik loop even naar de werkkamer van Bilal want, ik moet nog me werk bellen. Om te vragen wanneer ik kan beginnen." Ze knikt. Ik loop naar boven en sluit de deur achter me. Na een paar keer over gaan neemt het ziekenhuis op.
Ziekenhuis: Goedemorgen, Ziekenhuis Amsterdam waar mee kan ik u helpen?
Ik: U spreekt met Chaima (..). Zou ik Sandra (..) kunnen spreken?
Ziekenhuis: Uuh, ik zal even kijken of u haar kunt spreken. Heeft u een momentje?
Ik: Ja, natuurlijk.
..........
Ziekenhuis: Hij heeft op dit moment niks te doen. Ik verbind u met Sandra (..).
Sandra: Hallo Chaima, lang niet gesproken. Hoe gaat het met je?
Ik: Prima, en hoe gaat het met jou?
Sandra: Gaat goed, hoor. Je vraagt je zeker af wanneer je weet kunt komen werken?
Ik: Haha ja. Ik heb al een tijdje niks gehoord van je dus ik dacht laat ik zelf maar bellen.
Sandra: Uuh, je kan volgende week maandag beginnen. Ik stuur via de app hoelaat je er moet zijn. Is dat goed? We hebben je namelijk echt heel erg nodig. Die andere hier bakken er niks van.
Ik: Dankjewel, dan zie ik je maandag. Bedankt! Nog een fijne dag verder. Doegg..
Sandra: Graag gedaan! Daggh...
Ik hang de telefoon op en loop terug naar beneden. Ik loop de woonkamer in en zie Lina nergens. Vervolgens loop ik de keuken in. Ook niet. Ik doorzoek het hele huis, maar nergens is ze te bekennen. Ik bel haar maar haar telefoon staat uit. Ik begin een beetje te stressen nu!
Sorry, ik weet dat ik lang niks van me heb laten horen. En dat spijt me. Ik had teveel aan me hoofd.
Waar denken jullie dat Lina is?
Laat het me weten in de reacties.
Xx Chaima
