Hoofdstuk 3

675 38 5
                                    

~Volgende morgen.

'Chaima, kan je het huis opruimen? Ik ben al laat.' vraagt me moeder. 'Ja tuurlijk, mama.' Ik geef me moeder een kus. Ze stapt haar auto in en rijd weg. Ik zwaai haar nog na. Ik pak me telefoon en doe me oordopjes in. Ik doe Rihanna- Work (Explicit) ft. Drake op en zet het volume harder. Ik loop de keuken in en was de spullen af van vanochtend. Daarna ga ik stofzuigen. Ik pak de stofzuiger uit de kast. Ik hoor door mijn oordoppen dat ik gebeld wordt. Pff, ik kan nooit normaal me ding doen. 'Ja?'zeg ik snel. 'HAYYYY, ik ben er bijna. Zeg tegen mama dat ik klaar sta.' 'Mama is WERKEN!' Wayo, ya irritatie. Ze hangt op. Ja, dan toch niet. Ik ga verder met stofzuigen en zet mijn muziek weer aan.

~ 2 uur later

Ik plof neer op de bank. Wayo, echt zware dag man. Ik zit op me Ipad. Mijn turkse serie van gisteren terug te kijken. Het is zo spannend. Als ik klaar ben met kijken, ga ik naar boven. Ik trek me kleren uit en stap onder de douche. Ik laat het water over me lichaam stromen. Heerlijk! Na 15 minuten ben ik klaar. Ik wikkel een handdoek om me heen en loop de badkamer uit. Ik trek een leren broek en een lang wit blousje aan. Ik wil de stad in. Aan de ene kant heb ik zin om te gaan en aan de andere kant niet. Ik bel Laila op. 

Laila: Hey schat, hoe gaat het?

Ik: Hey, ja gaat goed Hamdoulilah! En met jou?

Laila: Ja gaat goed. Heb je je lover nog gesproken?

Ik: Nee, hij heeft niks van zich laten horen.

Laila: Waarom doe jij dat niet dan? Misschien is hij aan het wachten op jou.

Ik: Ja dag Laila, ik ben geen mongool. Ik hoor hem toch niet te bellen na een afspraak!

Laila: Haha, rustig maar! Waarom belde je?

Ik: Ik ben het alweer vergeten.

Laila: Mongool! Bel me maar als je het weer weet.

Ik: Nee wacht ik weet het weer.

Laila: Zegg!

Ik: Ga je mee stadje?

Laila: Nee man, ik ga weg met me moeder op bezoek.

Ik: Oh oke, habiba. Ik spreek je nog. Beslama

Laila: Beslama...

Ik hang op en doe mijn kleren uit. Ik heb toch geen zin meer om te gaan. En al helemaal niet in me eentje. Ik trek een marokkaanse huisjurk aan en loop zingend naar beneden. De deur van de woonkamer gaat open. Ik zie mij moeder verschijnen. 'Salam mama.' 'Salam schatje. Waarom ben je niet bij Laila thuis?' vraagt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Oh, ze heeft het je nog niet verteld?' 'Wat moet ze mij vertellen, mama?' 'Er komt een jongen haar hand vragen.' zegt ze blij. Ik knik naar me moeder. Wat een bitch! Tfoee, ik haat dat echt zo erg van haar. Ze vertelde me dat ze op bezoek ging met haar moeder. Ik ga haar opbellen. Ik druk op haar naam en de telefoon gaat over.

Laila: Hey habiba, kan ik je zo terug bellen?

Ik: Is goed.

Ze belt me zo wel terug, die bitch. Waarom vertelt ze me het niet. Ik ga haar toekomstige man heus niet afpakken, hoor. 'ik ga weg met me moeder op bezoek.'  Dat waren haar woorden, terwijl ze nu lekker aan het feesten is met haar familie. Ik hoef er echt niet bij te zijn bij haar bruiloft. Ze gaat me niet eens uitnodigen volgens mij. Ik ben moe. Ik loop naar boven. Ik doe mijn huisjurk uit en ga in bed liggen. Ik sluit mijn ogen voor even, maar ik val al snel in een diepe slaap. 

~Stemmen,Plzz!

~Liefde is hoog!


Chaima&BilalWhere stories live. Discover now