59 Lies The World Told Me [59LTWTM]

You told me to be careful

•3•

-You told me to be careful.

Και ενώ ήμασταν ένα απόγευμα Σαββάτου τα στενά της γειτονιάς και περπατούσαμε αγκαλιασμένοι, εσύ μου έλεγες πως νιώθεις για μένα.

Σε αγαπάω μου έλεγες και δεν το έκρυβες,
θέλω να είσαι καλά και να προσέχεις, μου ψυθίριζες στο αυτί και μετά έφευγες.
Ήθελες να είμαι ευτυχισμένη, μα δεν το έδειχνες.
Αφού, ποτέ δεν έμενες.

Και ενώ μια μέρα από τις άσχημες, που ο ήλιος έλαμπε ψηλά και όλοι είχαν βγει να κάνουν ψώνια στις πλατείες της μικρής μας πόλης, εσύ ήρθες και με βρήκες στο σπίτι, ξαπλωμένη.

«Τι έχεις», με ρώτησες και με πλησίασες.
«Έκανα λάθος», έλεγες στο εαυτό σου κι όμως, έτσι με βίαζες.

βίαζες τον κόσμο για τον οποίο δεν έλαβες ποτέ κλειδί για να εισέρθεις.

«Σε θέλω πίσω», μου εμπιστεύτηκες. Και κάπως έτσι έγινε μέλος στα όνειρα μου.

Στα όνειρα που ποτέ δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, γιατί ήτανε πολλά.
Σε εκείνα που ήταν δύσκολο να γίνονται αποδεκτά,
γιατί ο κόσμος ήτανε μικρός και δεν τα γνώριζε αυτά.

ένα κλειδί, που για άτομα ήταν λάθος, να παραλάβεις, και για πρόσωπα ήταν μια σωστή επιλογή, πάντα από εμένα.

Αλλά αν μπορούσα να κάνω πραγματικότητα, μονάχα, ένα όνειρο, εσύ δεν θα ανήκες πια σε αυτά.

Θα ανήκες στα άλλα που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, γιατί ήταν λίγα.
Ο κόσμος θα τα αποδεχόταν, γιατί θα ήξερε την λεία.

Και όλα τα υπόλοιπα χαλάλι, σκέφτηκα για σένα.
Είχα όμως άδικο κι ας είχα ξανά εσένα.

Μου είπες να προσέχω και με φίλησες.

Με φίλησες ξανά, αλλά ένιωθα πια ξένη.
Ξένη ανάμεσα στον ίδιο μου τον εαυτό,
που δεν σε φώναξα νωρίτερα να σου πω πως νιώθω.

Σε αγαπώ.

/Ann