Chances

8

Chapter 8

S H A I G N

"Manager!" Sa may pintuan naroon ang isang malaking lalake na kamukha ni Baymax. Manager? Yun ang sabi nila. Ano bang pinunta niya rito? Tinitigan ko siya only to find out na nakatitig rin pala ito sa akin.

Kinabahan ako agad. Naramdaman ko uli ang takot na noo'y naramdaman ko sa harap ni YG.

"Hanbin." Ma-otoridad niyang sabi habang nakatitig parin sa akin. I gulped.

"Bakit ba?" Napatingin ako sa gawi ni Hanbin. Nilalantakan na niya ang ulam na inihanda ko ng naka kamay. My heart skipped a bit. Just like the old times.  Uminom muna ito ng tubig bago mag salita ulit.

"Manager, bakit ka naparito?" Dugtong niya.

"Presidential office. Now." Kahit na may pag alinlangan, tumayo nalang si Hanbin at nag hugas ng kamay sa kalapit na hugasan at sumama na sa kanilang manager.

"Bilinan niyo ako ng ulam kung ayaw niyong mag practice overnight." Pagbabanta nito sa mga kagrupo at tuluyan nang lumabas.

"Anong meron at pinapatawag siya ni YG?" tanong ni Donghyuk.

"Kinakabahan ako para sa kanya" ani Jinhwan.

Ako rin. Gusto kong sabihin. Di ko alam ngunit parang may maling mangyayari mamaya. Ipinilig ko nalang amg ulo ko.

"K-kumain na kayo." Pag puputol ko sa usapan.

Nagulat ako nang biglang lumuhod si Yunhyeong sa harapan ko.

"Shaign...patawad! Kung may mali man akong nagawa sa'yo, ako o kami.. please patawarin mo kami..."

Natawa ako.
"...Wag mo lang kaming lasunin sa pagkaing iyan! Maawa ka, mawawalan ng 6 na nag g-gwapong lalake dito sa mundo—"

"Pito, hyung"

"—I mean pito—at lalong lalo na, mababawasan na ang mga lalaking gentleman, mabait, talented, malaki, brusko, malinis, walang STD o AIDS, may malaking—araaaaay!"

Binatukan ko na agad siya. Anong lalasonin? Lol.

"Grabe siya oh." sabi nito habang hinihilot ang batok sabay pout.

"Wag ka nga mag puot. Para kang pato!" Junhoe hissed.

"Inggit ka lang kasi ako ang totong visual at hindi ikaw!" Yunhyeong said, diniin ang salitang visual.

Tanging tss lamang ang isinagot ni Junhoe.

Nagtawanan kami dahil doon. Parati kasing nag aaway ang dalawa sa kahit anong bagay. Palaging binabara ni Junhoe ang ka-OAhan ni Yunhyeong at ginagawang defense naman ni Yunhyeong ang pagiging fake visual ni Junhoe.

Saglit na sumagi sa isip ko ang nangyari kanina. Ano bang meron at pinatawag si Hanbin ni YG? Baka may sasabihin lang si YG, Shaign. I sighed at the thought. Sana nga.

"Oh siya. Kain na! Natikman ko na iyan noon" sabi ni Bobby. Unti-unting sumalo ang mga ito sa kainan.

Tila lumiwanag ang mga mukha nila nang natikman ang luto ko. Napangiti ako dahil doon. Hindi pa rin kumukupas ang talento ko sa pag luluto.

Naginahan kaming kumain sa ulam kaya di namin namataan na leeg na lamang ng manok ang natitira sa lalagyan.

I saw how they swallowed their saliva. Hard. Nagkatitigan kaming lahat. Fear was visible in their eyes.

"Paano na yan?"

"Makakapag luto ka ba ulit, Shaign?"

"Oo naman. Kailangan ko lang ng—"