Chances

5

Chapter Five

S H A I G N

"ANO?!! Eh akala ko ba kabisado mo ang mga daan dito!!?" galit na tanong ko sa kanya. How can we be lost in this city? Malaki ang Seoul, I know. Pero akala ko Hanbin memorized all the fcking routes here.

"Yun nga eh! Nakalabas na tayo sa downtown ng Seoul! Atsaka pwede ba, wag mo akong mandaran sa mga dapat gawin!!" Asik nito pabalik sa akin.

"I'M SORRY OKAY? I JUST CAN'T BARE BEING--"  napatingin ako sa gawi niya. Nakatingin ito say akin with his eyebrows furrowed. "I'm... I'm sorry" Yumuko nalang ako nang ma-realize ko na sobra na.

"Being With me?" Bumuga ito ng hangin.  "Hah! Ang bitter mo"

"HINDI AKO BITTER! NAKA-MOVE ON NA AKO SA IYO AT SA LAHAT NG PINANGGAGAWA MONG KATANGAHAN SA RELASYON NATIN NOON!" Sigaw ko habang dinuduro ki siya. I errupted again.

"HINDI MO ALAM ANG DAHILAN NG BAWAT KAGAGAWAN KO NOON KAYA WAG MO AKONG MADURO-DURO!" Sigaw nito pabalik sa akin. Pulang-pula na ang mukha nito at nag-uugat na ang leeg.

I looked straight into his eyes. They were like screaming too.

"ALAM KO HANBIN! ALAM NA ALAM! DAHIL IYON SA MAY MAHAL KA NANG IBA HABANG MAY RELASYON PA TAYO! INFIDELITY AT ITS FINEST!" I shouted back at him again. Eh yun naman talaga diba?  Infidelity. Falsity. Unfaithfulness

"GO! ISIPIN MO LAHAT NG GUSTO MONG ISIPIN! NAKAKAMATAY ANG MALING AKALA PERO MAS GUGUSTUHIN KONG MAMATAY EVERYTIME I SEE YOU HANGING OUT WITH ANOTHER MAN!" I was taken aback at what he said.

"A-ano?" I asked him. Trying to clarify what i just heard.

Katahimikan

"Whatever" sagot nito at bumuntong hininga. "You know what? Let's just act profesional. Act civil. Nangyari na ang dapat mangyari. Let's just forget those and go on with life" he said in a calm voice. His eyes, hindi na kagay nang kanina na galit. The atmosphere inside this van toned down.

I gulped before answering. Para akong nanghina na ewan sa sinabi niya.
"Fine. Let us act profesional. No feelings involved. No past reminisced. Let us be civil with each other" I said pero parang may sumasagabal sa akin while saying those things.

So gusto niya palang maging civil kami? For what? Hah. I laughed internally. Gusto niyang maging civil kami pero hindi pa kami nakakapag closure? Anong klaseng gawain ng mag-ex yan? oo nga pala,sapat na ang makitang may kahalikan siyang iba ilang araw matapos nakipaghiwalay siya sa akin.

Oo, aamimin ko. I missed him. Pero hanggang doon nalang yon. After our break up, after my desperate move na habulin siya, I swore to myself hindi na ako iiyak pa sa kanya. I move on. Pinilit ko kahit masakit pero nakayanan ko parin. With the help of friends. I finally recovered from pain he caused me. Pero bakit ganito, isang tingin niya lang kinakabaham na ako. Bakit?

Katahimikan

Nakatunganga lang ako sa bintana ng van. Nag mumuni. Malaki na talaga ang pinagbago ng Seoul. Iba na sa noon. Habang minamasdan ang daan, may na kita akong pamilyar na estraktura na nakita ko na noon.

Saan ko ba nakita iyon? I continued brain storming. Aha. Tama ito iyong sinend na picture ng aking kaibigang si Carleen. Now, saan niya ulit ito sinend? I brainstormed again. Sa email? Sa instagram? Sa... sa...

"Twitter!" Sigaw ko "Tama! May internet connection ba cp mo? " Tanong ko kay Hanbin na ngayong naka tingin sa akin na parang nagtatanong kung anong problema bakit napasigaw ako.