SADECE BİZ

3.

⚫️⚫️⚫️

Sakın bağırayım deme başına dert almak istemiyorsan ses çıkarmadan sessizce bekle.

Diyerek dibime kadar giren bir adamla olduğum yerde mıhlanmıştım. Şu anda yaşadıklarım benim gördüğüm kabustan daha beterdi. Başıma bela açmaktan daha güzel bir işim olamazdı. hareket edecek konuşacak gücüm takatim kalmamıştı. Elim ayağım korkudan buz kesmisti. Sesim yokmuş gibi içime kaçmıştı. Ben az önce bir insan sesi duymuştum degil mi? Yüzüne boş boş bakmaktan başka birşey yapamıyordum. Elinde telefonla birine birşeyler anlatıyordu ama o kadar sessiz konuşuyordu ki sesini kesik kesik alabiliyordum.

hay sikeyim yapacakları işin adabını dikkatli olmalarını söyledik oysa...

Biraz zaman geçtikten sonra yüzüme vuran telefon flaşı ile kendime gelmiştim. Kaç dakikadır yada saniyedir burada bu şekilde duruyordum bilmiyorum ama bana bir asır gibi gelmişti. Hayatımda ilk defa korkuyu hissediyordum. Korku. Böyle bi bok çukuruna kim girerse gerçi onunda benim gibi hissedeceğine emindim. Hadi ben gerizekalıyım gecenin bi saati bilmediğim bi yere salaklık edip gelmişim ama karşımdaki adamın bu saatte burada ne işi vardı. Gerçi adam doğramak için tam ideal yerler buralardı.

Gözlerimi kamaştıran ışığa bakmamla karşımda boylu boyunca duran 1.80 yakın boyuyla siyah saçları kapkara gözleriyle bana bakan geniş omuzlu kalıplı mı kalıplı biri vardı. Ya yerde korkudan iki büklüm olduğum için Adam bana öyle geliyordu. Yada hava karardıgı için ben öyle görüyordum. Yada saçmalıyordum. Bilemiyorum.
Ben şok olmuş şekilde ona bakarken o benim neden burda oldugumu sorguluyor gibiydi. Öyle dikkatli ve sert bir şekilde bakıyordu ki bir an ortadan yok olmak istedim. Şu anda korkudan altıma sıçmama ramak vardı bu adamda kimdi böyle Aramızdaki sessizliği bozan ilk oydu.

Gecenin bu saatinde böyle bir yere ne bok yemeye geliyorsun sen Allah aşkına beynin mi yok senin yada gece gece belanımı arıyordun.

dedi. Sesi öyle öfkeli çıkıyordu ki bi an bile burda olmamayı diledim. Lan bi dakika beynim olayları daha yeni idrak ediyordu. O bana hakaret mi ediyordu. Her şey bir yana gururum bir yanaydı. Bütün korkumu unutup ağzımdan çıkanları serbest bıraktım

sen ne dedin bana pardon ama saatin kaçında nerede olacağımı ne bok yiyeceğime kendim karar verebilirim

dedim. Sesimi oldukça kısık tutmaya çalışarak. Sonuçta burada bağırıp başıma ormandaki diğer asılsız adamları toplayamazdım.Sinirlerimi bozmayıda başarmıştı. Hem Bunları benmi söylemiştim Ah cidden saçmalıyordum. Onun gibi birini karşımda pat diye görünce elim ayağıma dolanmıştı işte. Oda bunu dememle bana daha sinirli bir şekilde baktı.

senin gözler görmüyor galiba aptal olduğun kadarda körsün aklı başında bir kız olsaydın asla buraya adım atmazdın. Hemde gecenin bu saatinde.

Ah cidden sinirleniyordum. Kendisinin ne işi vardı acaba burada bu saatte. Bana demesini biliyordu ama kendiside benimle aynı ortamda bulunuyordu. sinirle saçlarımı karıştırdım ve ayağa kalkarak bir adım öne doğru atıldım. Kalkmaz olaydım ne uzun biriydi bu böyle otururken de uzundu ayağa kalktım hala uzun. Yanında cidden küçücük kalıyordum. Beni burada öldürse atsa kimsenin haberi bile olmazdı Ama ben adama diklenmekten duramıyordum. Sonuçta bu adama kendimi ezdiremezdim başımı diktim kollarımı göğsümde kavuşturdum ve küçümser bir şekilde ona baktım.

sen baksana bir bana sana bir güzel bulaşırdım da ben neyse dua et havamda değilim seninle uğraşacak zamanım yok

dememle gözleri yüzümü buldu. Ağır ağır bana yaklaşmaya başlamasıyla kaybolan korkum iyice tavan yapmıştı. Böyle devam edersem eve kendim değilde ruhum gidecekti apar topar ellerimi havaya kaldırdım ve konuşmaya devam ettim.

+ hey hey sakin ol burdan geçiyordum ve şans eseri burayı buldum aslında buraya girmeyecektim buranın neresi olduğunu bile emin olun bilmiyorum. Ben sadece evden çıktım ve odamdaki yola saptım yolda burası aslında belkide değil bilem-

Konuşmama devam ederken sinirle bana bağırmasıyla susmam bir oldu. Sinirlenince ne kadar korkutucu olduğu hakkında bi fikri varmıydı acaba. Tam önümde durmasıyla biraz kafamı yukarı kaldırdım. Oda beni görmek için olsa gerek biraz kafasını eğmişti. Yakından bakılınca gözleri cidden tehlikeliyim diye bağırıyordu.

Kes sesini artık. Bir daha asla buraya gelmeyeceksin beni anlıyormusun bu geldiğin ilk yer son geldigin yer olabilir.

Başka zaman olsa onunla çok güzel bir şekilde uğraşırdım ama şu anda ortam o kadar ürkütücü duruyordu ki beni uçuruma atsa kimse cesedimi bile bulamazdı. Biraz daha sesimi alçaltarak cevap verdim.

zaten gidiyordum oldu mu

Dedim ve ondan biraz uzaklaşarak ona yaklaşmadan kaçmaya çalıştım. Cidden bu gece burada yaşadıklarım gerçek miydi. Daha antalyaya yeni adım atmıştım ve başıma gelmeyen kalmamıştı bu kadarı bile bana çok ağırdı. Korkarak arabama doğru koştum acilen buradan uzaklaşmam lazımdı. Arabamı görmemle mutluluktan ağlayacaktım. Direk arabama bindim sakinleşmeye calıştım. 10 dk önce yaşadıklarım gerçekten gercekti. Kendimi sakinleştirmem lazımdı. Kafamı direksiyona dayadım ve derin derin nefes almaya başladım. Ben gerçekten belaları üzerime mıklatıs gibi çekiyordum. Sakince kafamı kaldırdım ve yola koyuldum. Bidaha asla buraya girmek bile istemiyordum. Yolu bile hafızamdan silmek istiyordum.