The Second Time Around (The Starving Squad #1)

Chapter 21: Status: It's Complicated

Para sa translations, let's let our Kapampangan friends do the honors. :)

--

"What?! You're sleeping together? Kelan pa?"

Inilayo ni Fresia ang phone mula sa tenga nang magtanong si Mona nang malakas. She wants to tell someone about the arrangement because it's driving her crazy. Simula noong Lunes ay palagi silang magkatabing matulog ni Bullet.

"We're not having sex, Mona," paliwanag niya rito. "We're just... sleeping."

"Friend, ang tanda na natin pareho. Huwag na tayong maggaguhan."

Napasapo siya. Paano ba niya ipaliliwanag nang maayos sa kaibigan na wala naman talagang nangyayari sa kanila ni Bullet? Mas attracted pa yata ito sa pagtulog kesa sa kanya.

"i'm not messing with you. Natutulog lang talaga kami."

"Weh?" Hindi pa rin ito makapaniwala. "You mean to say na hinainan ka na ng masarap at malamang steak pero hindi mo kinain kasi diet ka?"

"Mona, be serious!"

"I am serious! What the hell is wrong with you?"

"Why would I sleep with him? Hindi naman kami."

"E ano nga ba kayo? You're together all the time. You sleep on the same bed. You like him and he obviously likes you too. So, ano nga ba kayo? Bakit hindi mo alam? Akala ko ba nag-confess ka na sa kanya?"

Ikinwento niya kay Mona ang nangyari noong Lunes. Panay ang layo niya sa phone dahil irit ito nang irit. And apparently, her employees are listening as well. Todo kumento ang mga ito pagkatapos niyang magkwento. Some even insisted that she brings Bullet to the cakeshop.

"Mona, private conversation naman, please."

Tumawa lamang ang kaibigan niya. "Don't worry, Beh, kapag may nag-spill ng beans sa labas, sisante agad. Di ba, girls?"

She heard the women answer in chorus.

"As for the boys, wala naman silang pake sa tsismis. Behaved naman sina Paco dito."

Agad siyang napatayo nang marinig ang pagbukas ng pinto. Tumingin siya sa digital clock. It's already past seven in the evening. Dumating na si Bullet.

"Next time na lang tayo ulit mag-usap. He's already here."

"Ayeee! Okay, sige. Basta pag-isipan mo 'yong sinabi ko, ha. Go for it!"

Napangiti siya. She wished it was that easy. Wala siyang lakas ng loob kapag hindi lasing. At kapag naman lasing siya, puro kahihiyan naman ang pinaggagagawa niya.

"Sige na. Bye!"

She ended the call and went out of the room. Kalalapag lamang ni Bullet ng dalawang malaking plastic bags sa lamesa.

"You went shopping without me?"

"Dumaan na 'ko bago pumunta rito. Hindi na kita tinawagan kasi ayaw mong magpabalik-balik, di ba?"

Well, he has a point. Tinulungan na lamang niya itong ayusin ang mga pinamili nito. May kalahating kilo ng baboy na cubes ang hiwa. May patatas, carrots, at peas. Tapos atay. May mangilan-ngilan ding gulay, prutas, condiments, at herbs na kasama. Everything that's missing in her kitchen, which was a lot. Bumili na rin ito ng bagong toothpaste, shampoo at conditioner, at dishwashing liquid. Pati toilet paper, meron!

"'Yong totoo, apartment mo 'to?"

Bullet let out a laugh. "Nakakahiya naman kung inuubos ko ang mga gamit mo tapos hindi ko papalitan."