⚫️⚫️⚫️
Villalar şehir merkezine bir saat araylaydı. Çok uzak sayılmazdı. Şu zamana kadar gittiğimiz yol düzargahında çok güzel yerler görmüştüm. Şehir merkezinden uzaklaşarak ormanlık alana dogru gidiyorduk artık. Hem Denizin hemde ormanların yoğun olduğu bir bölgede yaşamak nasıl olacaktı acaba.
Her kesimde birbirinden uzak şık ve zarif villalar inşa edilmişti. Yolların iki yanında ağaçlar ve yeşillikler vardı. Yol boyunca uzanan yeşillikler. Babamın dışarıdan bile belli olacak derecede büyük bir bahçeye arabayı sürmesiyle geldiğimizi anlamıştım. Bu kadar uzun yola çok bile dayanmıştım. Geldiğimiz yer gerçekten çok güzeldi. Kocaman bir bahçe ve içerisinde Üç tane kocaman villa. Villalardan bir tanesinin bizim kalacağımız villa olduğunu biliyordum. Diğer iki villa kime aitti onu bilmiyordum. Normalde dedemin çiftliğinde kalacaktık ama babam yeni düzen gerektiğini söylemişti.
Küçüklükten beri arkadaşı olan ve ortak yatırımcımız olan arkadaşının evinin dibine yerleşiyorduk. Hadi babam geldi de siz ne diye dibinize başka insanları çağırıyorsunuz. Mis gibi kocaman eviniz var takılsanıza tek başınıza. Her villanın önünde kendine ait havuzlar ve çardaklar vardı ayriyetten ortak kullanım için ortada kocaman bir havuz ve dinlenme alanları vardı havuzun etrafına Üç villada daire oluşturacak şeklinde konumlandırılmıştı Kötü yönü ise ister istemez diğer villadaki kalanlarla içli dışlı olmak zorunda olduğunumuzdu. Ortadaki villanın önünde kalabalığı görünce o villanın bize ait olduğunu anlamış oldum.
Gerçekten beni zor zamanlar bekliyordu. Bu kadar kalabalık bi ortamda ne kadar sağlıklı yaşam olurdu ki. Tanımadığım insanlardan zaten nefret ederdim. Şimdi daha beter durumdaydım. Onlarla aynı ortamı paylaşmak zorunda kalıyordum
Arabamı park ettim ve dışarı çıktım. Karşımda kadınlı erkekli bizimkiler selamlaşırken kendimi hiç belli etmek istemiyordum şahsen şu anda bu vıcık vıcık samimiyetsiz ortamı çekemeye niyetim yoktu. Herkes birbiriyle konuşurken kendimi eve atma çabasına girmiştim. Bu kuru kalabalığı samimiyetsiz hoşgeldiniz konuşmalarını sevmezdim.
Bu hareketim patavatsız olarak görükecekti ama umrumdamıydı tabikide hayır. Babam belki arkadaşlarına selam vermedim diye kızacaktı ama şu anda bunu kafaya takacak değildim babamı ve diğer insanları yok sayarak eve doğru yöneldim. Sırtımdaki bakışların farkındaydım ama şu anda önemli olan uyumaktı. Mis gibi uyumak.Kendimi eve atar atmaz bunu beklemiyordum açıkçası. Bu kadar tonton çalışanlar görmemiştim. daha önceki evimizde çalışanlar gençti. bunlar hem yaşlı hemde çok sevimliydi.Yan yana dizilmişlerdi. en başta tonton 2 tane teyze vardı onların yanında genç bir kız vardı. Benim yaşlarımda olduğu belliydi. Biraz arayla iki erkek vardı en fazla 40 45 yaşlarındaydılar ama birbirlerine çok benziyorlardı.
Hemen içlerinden en yaşlı olan teyze yanıma geldi yüzünde kocaman gülümsemesiyle bana bakıyordu. sıcak ve sevecen bir şekilde
Merhaba kızım ben melek bu evin mutfağıyla ilgileniyorum bak bu benim yardımcım safiye ablan buda kızım dolunay bana ev işlerinde yardımcı oluyor ve bunlarda bahçivan akif abin ve şoför murat abin kardeşler ne zaman istersen bizden birine seslenebilirsin
Teyzeyi dinledikten sonra ister istemez yüzümde engel olamadığım samimiyetsiz bir gülümseme olmuştu. Daha ilk dafa gördüğü tanıdığı insana nasıl böyle içten ve sıcak kanlı davranabiliyordu. Acaba bendemi sorun var diye düşünmeden edemedim. Baştaki kadına odaklanarak odamı sordum. Hepsi biraz şaşırmıştı. Daha yeni gelmeme rağmen bu kadar umursamaz olmam onları biraz üzmüş gibiydi. Belkide karşılarında daha anlayışlı ve kibar birini bekliyorlardı. Hepsinin şu anda beyninden geçen biz bu şımarık kızdan çok çekeceğiz düşüncesiydi.
