Hij liet me gebroken achter.. (voltooid)

89.

Ik negeerde zijn vraaag en ik ging verder met waar ik mee bezig was. " Schat ik praat tegen je, wat doe je?" Zei yassine nu wat luider. Hoe durft hij mij nog zijn schat te noemen! Daaar moet hij wel lef voor hebben " Vieze klootzak noem me geen schat meer!" Zei ik schreeuwend. " Wat is er soum draai je om!" Zei yassine schreeuwend. Ik luisterde niet naar hem en ik bleef met me rug tegen hem aan. Ik voelde opeens zijn hand op me schouder, en ik deed alsof ik niks merkte, maar yassine draaaide me naar zich toe, en hij schrok toen hij me gezicht zag. " Waarom huil je?" Vroeg die. " Dat weeetje dondersgoeeed vuile klooootzak" schreeuwde ik recht in zijn gezicht!!! " Waaar heb je het over soumia?" Vroeg die. " Doe nou niet alsof je dom bent, jeweet dondersgoed waar ik het over heb!! Je liegt tegen mij jij ging gisteren niet werken, maar je ging een beetje zoenen en al die shit mett youssra!!" Schreeeuwde ik hard in zijn gezicht. Yassine bleef versteld staaan, hij wist niet wat die moest zeggen. Ik wilde graaag dat die zei dat het niet zo was, maar jammer genoeg zei hij niks. Ik pakte me koffer en ik liep zo langs Yassine . Ik liep tot de deur en ik draaaide me om, Yassine stond nog steeds op hetzelfde plaats hij heeft nauwelijks bewogen, dit was oook onverwacht voor hem, hij had dit natuurlijk niet zien aankomen! " Yassine vaarrwel!" Zei ik met een brok in me keeel. Ik liep weg en ik slooot de deur achter me dichtt. Het leeek net alsof ik de laatste bladzijde van een boek sluit, alleeen was dit werklijkheid. Ik liep de trap af richting naar buiten toe, ik pakte me autosleutels en ik liep naar me auto toe, ik deed me koffer in de kofferbak en ik stapte me auto in!! Ik reeed meteeen richting hanane ze huis, want zij is de enigsteee die me op deze moment kan helpen, en zij is de enigste die me kan begrijpen. Bij me ouders kan ik niet langs, want ben bang dat ze Yassine gaan haatte en dat wil ik niet. Want oook al heeft hij dit gedaan, ik blijf altijd van hem houden, en hij zit altijd nog in me hartje!! Je weeet wat ze zeggen uit het ooog maar niet uit het hart!! Onderweg in de auto deed ik zachte muziek aan, ik luisterde naar de liedje van Faudel- mon amore, elke stukje die hij zong raakte me, en bij elke stukje zat ik heftig te huilen. Ik kon dit niet gelovenn mijn leven is verpessttt, " ya rabbi komt het nog oooit goed". " Yasssineee ik hou van je verdomme, waaarom doe je me dit aaaan, ik houuu van je" ik begon nu helemaaaal te huilen, me tranen wouden maar niet stoppen, mijn gezicht was nu al rooooood geworden. Ik zag dat ik gebeld werd, ik pakte me telefoon en zag dat Yassine me belde, ik klikte hem weg en ik reeed weeer door. Yassine is nu vooorgoeed weg uit me leven!! Ik voelde me nu alweeer misselijk worden en ik had het gevoel dat ik moest kotsen. Ik stopte snel ergens en ik stapte me auto uit ik liep naar de overkant, en ik begon te kotsen. " Ya rabbii wat is me leven toch verpesttt!!"