Hij liet me gebroken achter.. (voltooid)

37.

Yassine

Dagen gingen voorbij, maar nog steeds dacht ik aan Soumia. Ik heb een domme keuze gemaakt, haar te verlaten was een van de domste keuzen. Waarom heb ik het uitgemaakt zeg me waarom? Komt dat omdat ik boos was?? Ik heb haar niet eens een kans gegeven om het uit te leggen. Ik hoop zo erg, dat er ooit een dagje komt dat alles goed komt. In Sha Allah! Ik zweer het je, ik ga nooit aan een relatie beginnen totdat ik soumia terug ga krijgen, ik werd verstoord in me gedachten. " Meneer U heeft bezoek" zei een agent. Ik had daar echt geen zin in, want ik wist dat het Hayat was, zij is echt de laatste persoon die ik wil zien. Als zij komt maakt ze me toch alleen maar gek. Ze is een negatieve meidd!Zuchtend liep ik achter de agent aan. Ik ging zoals gewoonlijk naar een kamertje toe. Daar zat ik eindelijk, na 2 minuten kwam er opeens een man naar binnen. Ik keek hem aan, en toen herkende ik hem meteen. Het was mijn advocaat. Ik voelde me hart bonze. Ik wist niet wat ik moest verwachten, goed nieuws of toch slecht nieuws?? Ik ging een dua opzeggen in me eigen. Want ik was toch bang. Yaa rabbi laat dit goed nieuws zijn!!! Ik sloot me ogen voor even, en deed ze weer open. De man gaf me een stevige hand, en vroeg of het goed ging. Ik beantwoorden dat het elke dag maar slechter gaat. Hij keek me medelijdeend aan en knikte. " Meneer Zahouani, de reden dat ik hier ben is om u nieuws te geven over U tijdelijke verblijf hier. Zoals U weet word u mischien verplaats naar een internaat" ik keek hem aan, en knikte wanhopig. Ik had zo graag goed nieuws willen horen. " Maar, ik gerandeer u, dat je geen zorgen hoeft te maken, want morgen gaat u hopelijk voor het laatst voorkomen" " hoezo voor het laatst?" Vroeg ik hem, terwijl mijn hart nog harder gaat. " Als het goed is, bent u hier voor het laatst, en.." " Enn wattttt??" Vroeggg ik hem geschrokken, ik wist het nu zeker mijn hart kon zo gaan stoppen! " Laat me uitpraten meneer, ik weet zeker dat U vrij gaat komen, want zoals ik jou verhaal heb gehoord, hoe het echt is gebeurd, betekent het dat U nikss te maken heeft met dit misdrijf!" Zei hij. Mijn hart maakte eeen sprongetje van blijschap. " Dankuu, dankuuu meneer echt dankuuuu!" Zei ik glimlachend. Hij keek me aan en knikte " dit is mijn werk meneer, ik moet meestal met goed nieuws komen" zei die terug. Hij stond op en gaf me een hand " tot morgen, meneer Zahouani" en hij gaf me een knipoog. Ik glimlachde naar hem. En liep met de agent mee naar me cel. Mijn dag kon nu al niet stuk, ik was zoo blij met dit goeie nieuws. Vanaf morgen In Sha Allah, ga ik alles recht zetten, ik ga het als eerst goed maken met Soumia. ik dacht meteen aan younes, die flikker ga ik ook nog terug pakken, door hem zit ik hier 3 maanden vast voor niks, En hij is gewoon vrij flikker, hoe hij dat heeft gedaan weet ik niet, het blijft nog steeds een raadsel voor me.

Volgende dag

Volgende dag werd ik vrolijk wakker. Ik kreeg mijn ontbijt en ging eten en drinken. Nadat ik had gegeten, deed ik me kleren aan. Ik was zo dankbaar dat soufian 3 weken geleden langs was gekomen, anders had ik geen kleren. Ik trok mijn D&G broek aan, met daar boven een v halsje tshirt, en deed nog een nette vest aan. Ik trok me D&G schoenen aan. Ik keek in de spiegel, die boven de kraan stond. ik moet me echt zo nodig gaan scheren. Ik pakte een scheermesje en scheerschuim, en begon me eigen te scheren. Zo klaar. Dat ziet er beter uit, ik keek naar me haren. Die nu al gegroeid zijn, het eerst wat ik ga doen is naar de kapper. Na een tijdje te hebben gezeten werd ik opgehaald door een agent. Ik ging samen met hem naar de politieauto, ik stapte achter in. En ging zitten, ik had een een gelukkkig gevoel. Aangekomen bij de rechter, stapte ik uit. Ik liep naar binnen samen met de agent. Ik zag me advocaat al klaar staan, ik begroette hem, en ging naast hem zitten. Ik moest die hele tijd onzin aan horen, tot de moment van de waarheid!! De rechter was aan woord. Ik hield me hart vast, want ook al werd er gerarandeerd dat ik vrij zou komen, toch vetrouwde ik de rechter niet, ik zag dat de mond open ging van de rechter " meneer Zahouani, U bent vrij!" Waren zijn woorden. Ik keek met grote ogen naar hem, "ik ben vrij" fluisterde ik. Ik ben vrij ya rabbi dankuwel. Alhamdolliallah ik ben vrij!!!! Ik bedankte me advocaaat. Na een tijdje gingen we allemaal weg, ik zou wachten op soufian, hij was de gene die me zou ophalen. Na 20 minuten te hebben gewacht kwam die eindelijk aan rijden, ik nam afscheid van me advocaat en de agent. En reed weg naar me nieuwe verbeterde leven. Op weg naar soumia, die niet weet dat ik al vrij ben.