YALNIZ MELEZ (TAMAMLAMDI)

16-KANSER

Lokantadan direk çıkmış eve gelmiştik. Onlar bizi unutmuşken bizim onlara olan sevgimiz yetmiyordu.

'Kızlar '
Burcuya döndük.
'Benim aklıma bi fikir geldi'

Merakla yerimde dogruldum. Yine ne bulmuştu acaba.
'Şimdi depodayken dejavu yaşadılar . Dejavu yaşaması onlara birşeyler hatırlattı . Yani diyorum ki. Onlara dejavu yaşatalım!'

'Ama onlar Başakları seviyor'
Eceye hak verdim. O Alevi seviyordu.

'Biz gelince de bizi sevdiler. Yani yeniden bizi sevecekler. Sadece biz bu işi hızlandıracağız. '

Bu sefer ona hak verdim.
'Haklı '
Dedim arkama yaslanırken.

'Yayılmada gak!'
Eceye gözlerimi devirdim. Kolumu deşerken bir yandan da gak diyordu. Siz şimdi ne demek istedi anlamadınız . Kalk demeye çalışıyor arkadaş.

Ona gözlerimi diktim ve mor renge çevirdim.
'Ahhh çok korktum. Gak kız'
Elini kalbine koyarak korkmuş gibi yaptı. Ardından yine dürtükledi.

Ayaga kalkınca o benim yerime yayıldı. Ben onun bu haline gözlerimi büyüttüm.
'O fare gibi gözlerini büyütme bana'
Bi fare demediği kalmıştı oda oldu.

'O zaman biz sevgililerimize kavuşurken sen sap kalırsın. Kızlarla kalkmış kapıya yürürken bunu dedim. Oda hemen kalktı ve uçarak yanımıza geldi.

Ona gözlerimi dikmiş bakarken 'neee' diye anırdı.
'Sence de birşeyi unutmadın mı?'
'Yooo'
Omuzlarından tuttum ve arkasına çevirdim. Ellerini açmış kucağa alınmayı bekleyen Berk bize bakıyordu. Ece hemen Berke koştu ve ayağı takılıp düştü. Berk onun bu haline kahkaha atmaya başlayınca bizde gülmüştük.
Ece söylenerek yerden kalktı
'Bu yeri buraya kim koydu ya!'

♤♤♤♤♤♤

Dünya Berki almıştı. Emreyle birlikte Berki gezdirdikleri yerlere gideceklerdi. Tabi Emre bey bi sorun çıkartmazsa.

Bense hep gittiğimiz uçuruma götürmeyi düşünüyordum. Tabi karşı çıkmazsa.

Kapılarına gittik ve kapıyı çaldık. Kapıyı Aras açtı. Direk Eceye bakarken Arasın yeniden Eceyi sevmeye başladığını anladım.

Ece öne geçti
'seninle birşey konuşabilir miyim?'
Aras önce şaşırdı. Ardından kabul etti. Onlar giderken biz içeri girdik.

Üstleri çıplak altlarında ise bir şortla oturuyorlardı. Bizi görünce ilk şaşırdılar.

'Seninle birşey konuşabilir miyim?'

Ilk adımı Burcu attı. Rüzgar kabul edip yerinden kalktı . O üstünü giyinmeye yukarı çıkarken bu sefer ben söyledim. Bora bi süre baktıktan sonra kabul etti. Emre dik dik Dünyaya bakıyordu. Onlar ne yapacaktı bilmiyordum. O sırada yukarıdan Rüzgar ve Bora indi.

Borayla arabaya binince bana döndü.
'Nerede konuşmak istersin?'

Gözlerinin içine baktım. Ve o tepenin adını söyledim. Oraya beni götürmeden önce hep kendi gidiyordu. Orayı bilen çok az insandan biriydi.

Önce şaşırdı. Ardından aklından nereden bileceğimi geçirdi. Sonra birşey olmamış gibi arabayı çalıştırdı.

Tepeye gelince arabadan indik. Kurduğumuz salıncak boş bir şekilde rüzgardan sallanıyordu. Salıncağa bir süre baktı.

'Burayı nereden biliyorsun"
Sorusuyla ona döndüm bana bakıyordu.
'Sen söyledin.'
Saçmaladığımı düşünüyordu. Hala. Salıncağa döndü yeniden. Beni o salıncakta sallamıştı. Aklıma o an gelince istemsiz gülümsedim.