Undefined Fate

Chapter 5

Chapter 5

BLAIR KEVIN

Naglalakad ako sa corridor ng school na papasukan ko. I feel re-new and re-fresh. Gusto kong langhapin ang sariwang hangin na patuloy na lumalagpas sa mukha ko. I just can't imagine how much i suffer from that school. The memories of her is haunting me. Gusto kong sumigaw. Kung maaari nga lang na hindi ako pumasok na. Mas gusto kong sa bahay nalang dahil kapag nasa labas ako mas naiisip ko siya. Pumikit ako para damhin ang malakas na hangin na dumaan. Ang sarap sa pakiramdam. Ngayon ko lang ulit ito naramdaman after four years. Pakiramdam ko ibang tao na ko. Sa pagdilat ko marami ng nakatingin sakin lalo na ang mga babae. Iniisip siguro nila nasisiraan na ko ng ulo.

Patuloy lang ako naglakad habang nakatingin sila. What would i expect? I am new here. Hindi ko lang alam kung saan building ako napadpad.

“Uh.. Hi? Would you mind if i ask you what year is this building?” Tanong ko nung kinalabit ko yung isang babae sa dadaanan ko. She looks stunned. The thick glass on her eyes and braces plus the braided hair. She looks nerd and i think she is because of the book's carrying.

“I– I don't mind. This is freshmen building, Mister?” Ngumiti siya sakin at naglahad ng kamay. I am not rude so i reach her hand.

“Blake. Thank you!” Ngumiti din ako at nag-umpisa na maglakad. Napakamot lang ako ng ulo. Yes, i am jerk but she's not my type. She looks innocent. I prefer something...

“N–Nice to meet you Blake. I am C–Czarina,” sigaw niya pero hindi na ko huminto. Tinaas ko nalang ang kaliwa kong kamay. Damnit!

Papunta na sana ko sa kabilang building ng may narinig akong mga hikbi at sigaw. Hindi ko na papansinin dahil baka catfight lang ng mga babae pero it looks hurt and devastated?

Dumeretso ako ng hallway only to find out that there's bullying ongoing. What the hell? Really? Atleast spare this school for me to forget. Oh God! This is ridiculous. A three girls versus one girl. Hawak nung dalawang babae yung isa. Nakikita kong dumudugo na yung mukha niya at umiiyak siya. Should i let them or what?

“O–Oo sige. Iiwasan ko na s—

“Let go off her!” Hindi ko na siya pinatapos magsalita dahil nahihirapan na siya. Hindi kaya ng konsensya ko kapag may nangyaring masama sakanya. Tumingin siya sakin at ngumiti and say thank you. Pagkatapos ay nawalan na siya ng malay. Hawak pa din siya ng dalawang babae at nagtatangka na bitawan na. Lumapit agad ako para masalo ko siya at nagtagumpay naman ako.

“Who are you? Don't meddle with my biz, Mister!” Nilapitan ako ng babaeng singkit ang mata at hinawakan ang pisngi ko.

“What you do to her is not right. I can sue you all!” Nakitaan ko ng takot ang kanilang mata. “I am her boyfriend.”

Kung ano man ang sinabi ko ay tiyak na papatayin ako ng babaeng hawak sa mga pinagsasabi ko paggising niya. Napangisi ako.

“What did you say? You know what handsome, you talked nonsense. Ngayon lang kita nakita dito at bakit mangyayari na boyfriend ka niya?”

“I don't need to explain anything about us. Just leave!” Just buy it already. I don't know what to reason anymore. I am not an actor either. Damnit!

Madali silang umalis nang nakitang seryoso ako sa mga sinabi ko. Takot na takot silang tumakbo. Gagawa ng krimen pero hindi kayang panindigan.

ELOISE TRINITY

Pagdilat ng mata ko purong puti ang nakita ko. Sa dingding at sa kisame ng kwarto. Hindi ko alam kung namatay ba ako kanina o nananaginip lang ako ngayon. Ang sakit ng mukha at katawan ko. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid at huminto sa lalaking nakayukyok sa kama ko. Nasa ospital pala ako at siya ang nagdala sakin dito.

Ngunit paano kung pinabantayan lang ako ni Carrie para siguraduhin na hindi ako makakatakas. Nilukuban ako ng takot sa nalaman. Kailangan ko makaalis na agad sa lugar na to. Dahan dahan kong tinanggal ang oxygen sa ilong ko at ang swero sa kamay ko. Damnit! Masakit pala.

Pababa na sana ko ng kama ng hinawakan nung lalaki yung kamay ko. Sht!

“Where are you think you're going, huh?” Matalim na titig niya sakin. Bakit parang ngayon ko lang siya nakita? Hindi ko siya nakita sa alagad ni Carrie. Baka bago lang dahil gwapo din. Pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa. Ang kinis ng mukha niya, ang ganda ng mata at pula ng labi niya ay natural. Para siyang babae! Dinaig pa ata niya ko kundi lang dahil sa bulto ng katawan niya. Firm and territorial. Ganyan din naman kay Jiren. Damnit!

“Are you done checking me out, Miss?” Ngising tanong niya. Pagkatapos nun ay sumigaw na ko para humingi ng tulong pero tinakpan niya lang yung bibig ko.

“What are you doing? Stop yelling!” Natahimik naman ako. Sino ba kasi ang lalaki na to?