Erkek Lisesi

8.bölüm

Gözlerimi aralayarak etrafa baktım karanlık bir odanın içindeydim ellerim ve ayaklarım sıkıca bağlanmıştı.korkudan elim ayağım titremeye başladı aklıma 7 yaşında kaçırıldığım ve ne kadar kötü olaylar yaşadığım geldi.ve kendi sesimi duydum.
"Kurtarın beni İMDAT!"
Kapı birden açıldığında irkilerek kapıya baktım.Rüzgar onu gördüğüme hiç şaşırmamıştım.
"Bırak beni lütfen ben size birşey yapmadım."
"Sen yapmadın ama Ateş yaptı"
Ateşin ne yaptığını çok merak etsemde hiç takmamış gibi konuşmaya devam ettim.
"Ateşin konusunda benim ne ilgim var?"
"Ateş sana değer veriyor"
"Hayır vermiyor.Lütfen bırak beni."
"Kes sesini "
Rüzgar cebinden son model telefonunu çıkararak birkaç numara tuşladı.ve telefondan Ateşin sesi geldi.
"Efendim?"

"Eğer 1 saate verdiğim adrese gelmessen Melisi öldürmek zorunda kalıcam."
Ateş gelmezse Rüzgar tarafından öldürülücektim.Kendimi daha fazla tutamayarak ağlamaya başladımO olay aklıma geldikçe kulaklarımı kapatmak istedim.Ağzından hıçkırık yükseldi ve kısık bir ses tonuyla
"Bırak beni "dediğimde Ateşin endişeli sesi kulaklarını doldurdu.
"Melis sakin ol 15 dakikaya orada olucam."
Rüzgar kahkaha atmaya başladığında ona dönmüştüm.ve tıslarcasına konuştum.
"Allah belanı versin."
Yanağımda acı hissetmem ve odada tok bir ses çıkmasıyla kafam sola doğru döndü.Göz yaşlarım istemsiz bir şekilde daha çok akmaya başladığında Ateş telefonun diğer tarafından bağırıyordu.
"Geliyorum o**spu çocuğu oraya geldiğimde kendini korusan iyi edersin yoksa seni ellerimle gebertecem."
Artık hıçkırarak ağlamaktan başka bir çarem yoktu.O olay aklıma geldikçe daha çok ağlıyordum ve buna engel olamıyordum.
"Lü lütfen bı bırak beni"
Bir süre sonra kapının dışından gelen sinirli bağırışlar kafamın merakla kapıya dönmesini sağladı.Kapı hızla açılıp Ateşin sinirli gözleriyle karşılaşmamla göz yaşlarım biraz daha aktı.
Ateş benim perişan halimi gördükten sonra gözlerinde farklı bir duygu oluştu. Rüzgar cebindeki silahı çıkararak Ateşe doğrulttu.Ben dehşet içinde Rüzgara baktım Ateş ise benim aksime boş gözlerle bakıyordu.Güçsüz çıkan sesimle konuşmaya başladım.
"Rüzgar lütfen yapma."
Rüzgar silahın emniyetini açtığında korkuyla çırpınmaya başladım.Ve etrafına bakındım sağ tarafında küçük bir kırık cam parçası vardı bağlı ellerimi cama doğru uzatarak camı aldım. Elimdeki ipi kesmeye çalışırken avucumdaki sıcaklık ardından bir acı hissettim. Elimi kesniştim.Ama şu an bu umrumda bile değildi.elimdeki ipi çözdükten sonra hızla ayaklarımı çözdüm.Rüzgara baktığımda eli tetikte duruyordu.arkasından sessizce gelerek hızla iki elimle kolunu aşşağı indirdim.Ama bu silahın patlamasına engel olmadı.silahın sesini duymamla istemsizce tiz bir çığlık attım.Ateş inleyerek kolunu tuttuğunda hızla Ateşin yanına koşmuştum.
"A Ateş kolun"
"İyiyim. Kolumdan sıyırdı."
Ateşin böyle demesi beni rahatlatmıyordu Ateş beni yana iterek Rüzgarın suratına sert bir yumruk attı.yumruklarını ardarda attığında Rüzgarın suratının dağıldığını gördüm.Ateşin yanına koşarak kolundan tuttum.
"Gidelim."
Ateş üstüme düşcek gibi olduğunda iki elimi iki göğsüne yerleştirdim.o kolunu omzuma atarken bende kolumu beline koydum.yavaş yavaş yürümeye başladığımızda Rüzgarın sesi geldi.
Artık seni değil değerlini öldürücem...
*******
Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.
:))