Το Μυστικο Της Σοφιας #BBC17

Κεφάλαιο 46

Σοφίας pov
Ξυπνήσαμε την άλλη μέρα και συνεχίσαμε αφού το πόδι μου ήταν καλύτερα. Ελπίζω να μην έχουμε άλλα απρόοπτα. Τρέχαμε γρήγορα για να μην μας πιάσει και κανένας άλλος και για να φτάσουμε πιο γρήγορα στον προορισμό μας. Όμως η τύχη ποτέ δεν είναι με το μέρος μας. Αντί όμως σήμερα να μας κυνηγήσει κάποιος κυνηγός μας ακολουθεί εκείνη η μαύρη σκιά.

Σ"παιδιά βλέπετε και εσείς εκείνη τη μαύρη σκιά ή εγώ τα έχω παίξει?" Είπα ψυθηριστά.
Β"εγώ πάντως τη βλέπω"
Α"και εγώ. Άρα αυτό σημαίνει ότι μας κυνηγάει για να μας πάει στο βασίλειο"
Σ"άρα να την αφήσουμε να μας πιάσει?"
Α"όχι γτ εκείνη μας θέλει για κακό ενώ εμείς πάμε εκεί για να συναντήσεις τους γονείς σου"
Σ"δηλαδή μπορεί να μας θεωρήσουν και σκλάβους?"
Α"ναι. Οπότε πάμε να συνεχίσουμε το δρόμο μας" είπε και συνεχίσαμε αλλά εκείνη συνέχισε να μας ακολουθεί. Μετά από λίγο έτσι όπως τρέχαμε άρχισα να ζαλίζομαι και τέλος έχασα τις αισθήσεις μου.

Αχιλλέας pov
Εκεί που τρέχαμε για να φτάσουμε όσο πιο σύντομα γινόταν γύρισα πίσω για να δω αν είναι καλά τα κορίτσια. Εκεί έχασα (όπως λένε και οι άνθρωποι) τη γη κάτω από τα πόδια μου. Την είχαν πάρει και εγώ είχα μείνει μαζί με τη Βίκυ. Έπρεπε να την προσέχω περισσότερο.

Α"τι κάνουμε τώρα?"
Β"τώρα πρέπει να συνεχίσουμε το δρόμο για να τη βρούμε γτ λογικά την έχουν πάει στο παλάτι"
Α"μακάρι να μην της κάνουν κακό"
Β"δε θα τα καταφέρουν"
Α"γτ?"
Β"γτ πιστεύω σε εκείνη και στις δυνάμεις της". Είχε δίκαιο. Σταμάτησαμε για να σκεφτούμε ένα σχέδιο. Θα μείνουν όλοι έκπληκτοι. Ακόμα και η ίδια η Σοφία. Αλλά πιστεύω πως ξέρω από που την βρήκα. Ανάθεμα σε εκείνο το γράμμα που αντί να το κάψω το έκρυψα. Εγώ και η βλακεία μου. Έπρεπε να την είχα ακούσει, αλλά εγώ το δικό μου.

Α"εγώ φταίω που τη βρήκανε"
Β"Αχιλλέα δε φταις εσύ. Ηρέμησε τώρα"
Α"εγώ φταίω γτ αν δεν το είχα κρύψει και το είχα κάψει αυτό το γράμμα τώρα δεν θα είχαν καταλάβει ότι είναι η νεογέννητη βρικόλακας"
Β"όλοι κάνουν λάθοι"
Α"ναι αλλά αν δεν το είχα κάνει τώρα θα ήταν εδώ"
Β"ωραία δεν πειράζει ότι έγινε έγινε πάμε να την βρούμε τώρα"
Α"φύγαμε". Είπα και αρχίσαμε πάλι να τρέχουμε. Ελπίζω να μην φτάσουμε πολύ αργά.

Μεριά Βίκυς
Τον είχε πιάσει άγχος το καταλάβαινα από τα μάτια του και μόνο και προσπαθούσα να τον καθησυχάσω αλλά και εγώ είμαι πολύ ανήσυχη. Από τα μάτια μου θέλω να στάξουν όλα τα δάκρυα που κρατώ μέσα μου αλλά δεν θα το κάνω θα φανώ δυνατή. Τουλάχιστον μπροστά του. Τρέχουμε και δεν έχουμε ανταλλάξει καμία κουβέντα από εκείνη τη στιγμή. Αναρωτιέμαι αν όντως είναι καλά. Το σχέδιο μπορεί να λειτουργήσει αλλά θα πρέπει να το μάθει και η Σοφία γτ αλλιώς μπορεί να μας παρεξηγήσει. Μόλις φτάσουμε θα της τα εξηγήσουμε όλα. Όμως η τύχη μας από χθες πάει κατά διαόλου. Εμπόδιο τώρα μας μπαίνει ένας βρικόλακας από το βασίλειο. Γτ όλα σε εμάς σήμερα? Αρχίσαμε να πολεμάμε για να τελειώσουμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε αλλά ήταν πιο δυνατός και είχε πιο πολλές δυνάμεις. Μετά από αρκετή ώρα έπεσα κάτω εξουθενωμένη. Μετά όλα μαύρα.

Μεριά Αχιλλέα
Όχι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό και τις δύο μέσα σε μία μέρα να τις χάσω. Είμαι τόσο χαζός. Αυτός ο βρικόλακας αποδυκνύεται πιο δυνατός και από τους δύο μας. Μας νικάει και εγώ δεν έχω πολλές δυνάμεις. Το σχέδιο με τη Βίκυ μάλλον ματαιώνεται. Μετά από αρκετή ώρα βρίσκομαι στο χώμα περιμένοντας να με πάρουν και εμένα μαζί τους. Αυτό κάνουν. Πάλι καλά δεν με έχει εγκαταλείψει τελείως η τύχη μου. Όλοι νομίζουν πως είμαι σαν τα κορίτσια, δηλαδή λιπόθυμος αλλά όχι καταλαβαίνω τι συμβαίνει γύρω μου. Μετά από ώρες φτάνουμε στο παλάτι και μας πάνε στα δωμάτια βασανισμού. Μας βάζουν χειροπέδες και μετά εξαφανίζονται. Όταν ανοίγω τα μάτια μου αντικρίζω και τις δύο. Ευτυχώς. Καμιά όμως δεν έχει ξυπνήσει. Όσο πιο αθόρυβα μπορώ ψυθιρίζω

Α"κορίτσια μπορείτε να ξυπνήσετε. Είστε πιο δυνατές από αυτό". Ξέρω ότι με ακούνε επειδή κουνάνε τα άκρα τους. Η τύχη αυτή τη στιγμή είναι με το μέρος μου ευτυχώς.

~...~
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο? Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο.
Kisses Elena 💘