Freeze Heart

part 2

Ξύπνησα ξανά στη σκηνή. Δεν έβλεπα καθαρά παράνομο μια θολωρα σιγή σιγά όμως όλο άρχιζαν να καθαρίζουν στο μυαλό μού..!Ο Γιάννης με αγωνία στο βλέμμα και δάκρυα στα μάτια με πήρε αγκαλιά " Μην μας το ξανακάνεις αυτό! Φοβηθήκαμε τόσο πολύ! Άμα παθαίνεις τίποτα ποια θα με επριζε στο σχολείο?" Είπε γελώντας θελωντας να ελαφρύνει την καταθλιπτικη ατμόσφαιρα γύρω μας. Ήμουν πλέον μια χαρά, δεν ποναγα πουθενά ..ούτε μελανιές είχα..λες και δεν είχα πάθει τίποτα..! Αλλά ήμουν τόσο κουρασμένη οπότε ζητησα να παρω εναν υπνακο..Έτσι απομακρύνθηκαν από την σκηνή και με άφησαν να ξεκουραστώ..

Καθώς κοιμωμουν ένα δυνατό μπλε φως με ξυπνησε..σηκώθηκα αλλά το μέρος γύρω μου ήταν άγνωστο..Ήταν ένας κενός γαλάζιος παγωμένος χώρος.."Μα...μα..? π-που βρισκομαι ?" ,τρευλησα φοβισμένη! Την απορία μου έλυσε μια πανέμορφη γυναίκα..τα μαλια της μπλεχτα κάτασπρα σαν το χιόνι , φορώντας ένα κάτασπρο μακρύ φόρεμα φτιαγμένο από αληθινό χιόνι ..Σαν νεράιδα ή κάτι εξωπραγματικό! Έμεινε να την κοιτάω τρομαγμένη αλλά και ενθουσιασμενη ταυτόχρονα! Η γλυκιά φωνή της έσπασε την ησυχία .." Μην φοβασε..Δεν θέλω να σε βλαψω..άλλωστε άμα ήθελα..θα σε ειχα αφήσει να πεθάνεις.." είπε και χαμογέλασε..! "Ν-Να πεθάνω?Μ-Μα ποια είσαι? Τι θες από εμένα ? Πως βρεθηκα εδώ?" ,είπα δίχως να παρω ανάσα! "Είμαι το πνεύμα του πάγου..μπορείς να με λες Ινγκριντ..! Θα στα εξηγήσω όλα εσυ απλα ηρέμησε...! Όταν έπεσες από εκείνη την πλαγιά ..πέθανες..!"είπε και σοπασε..! "Τι? Μα πως ? Ήμουν με τους φίλους μου πριν ? Τους είδα με είδαν μα είμαι καλά!? Όνειρο θα βλέπω !" ,φωναξα συγκλονισμένη! "Ηρεμησε και άσε με να σου εξηγήσω...Όταν έπεσες.. σκοτωθηκες! Κανένας δεν επιζεί από τέτοιο τραύμα..έπρεπε να σου είχε περάσει από το μυαλό..Δεν γίνεται να έπεσες από εκεί και να μην επαθες ούτε γρατσουνια..!" Είπε.." Μα..-" πήγα να μιλήσω αλλα με διέκοψε.."Φρεϊα..Είμαι δίπλα σου από την στιγμή που γεννήθηκες..κι ας μην το καταλάβαινες..Εγώ είμαι ο λόγος που όταν ήσουν λυπημένη είχες ακόμα ελπίδα..που σε προστάτευε απο ολα τα κακά γύρω σου..! Είμαι σαν φύλακας άγγελος σου αλλά κάτι πιο σημαντικό..." είπε με μια γλυκιά φωνή...Εγώ ειχα σαστισει δεν μπορούσα να πιστέψω όσα άκουγα...Αυτή όμως συνεχησε να μιλαει.." Είμαι η καθοδηγητρια σου..επιλεχτηκες ανάμεσα σε όλο τον κοσμο για να κουβαλησεις τις δυνάμεις μου και να προστατεύσεις τον κόσμο .."- " Μα πως? Δεν γίνονται αυτά ? Μήπως μου κάνετε πλάκα? " είπα χαμένη.." Όχι..πρέπει να με πιστέψεις..με τον καιρό να καταλάβεις τι εννοώ..Για την ώρα δεν πρέπει να μάθει κανείς τίποτα..Αντίο..",είπε και εξαφανίστηκε το ίδιο περίεργα και μαγικά οσο εμφανιστηκε...! Τοτε τιναχτηκα από τον υπνοσακο μου! Αμέσως κατάλαβα πως ήταν ένα όνειρο..." Χαχα..πνεύματα ,δυναμεις...έπρεπε να το ειχα καταλαβει.." ,συλογιστηκα!!

Βγήκα από τη σκηνή και το φως του ήλιου χτύπησε τα μάτια μου..! Αμέσως αντίκρισα τον Γιάννη και τον Άλεξ "Πως είσαι ? Μήπως ζαλιζεσαι?" ,με ρώτησε ο Άλεξ..του έγνεψε αρνητικά και πριν προλάβω να αρθρωσω λέξη πετάχτηκαν και οι δυο από τον φόβο τους.." Τι εγινεεε?" ,ειπα τρομαγμένη..."Τα μ-μάτια σου..."...ψελισαν! "Τι έχουν τα μάτια μου?",αντιμιλησα μπερδεμένη.." Είν...έ-εγι...έγιναν..άσπρα!!!"