Freeze Heart

part 1

Ο εκκωφαντικος ηχος του ξυπνητηριού με ξυπνησε απο τον ύπνο μου. Πρώτη φορά δεν παραπονεθηκα από μέσα που έπρεπε να ξυπνήσω τόσο νωρίς. Βέβαια σήμερα είναι η μεγάλη μέρα! Τόσο καιρό περίμενα γι'αυτό !

Σήμερα ειναι η πενταήμερη εκδρομή της 1ης Λύκειο! Θα επισκεφθούμε την χεινισμενοι οροσειρά της Πίνδου! Φαντάζομαι πόσο μαγευτικες θα είναι οι χιονισμένες πλαγιές ,τα παγωμένα ρυάκια και τα στολισμένα από χιόνι δέντρα !

Χωρίς να καθυστερω ντύθηκα, πληθυκα, αποχαιρετησα τους γονείς μου, πήρε την βαλίτσα μου και έτρεξα στην πλατεία του χωριού, όπου ήταν το σημείο συναντήσεις όλων των παιδιών. Μόλις έφτασε αντίκρισα όλους τους φίλους μου να περιμένουν κι' αυτοί με ανυπομονησία!

Δεν πέρασε πολύ ώρα ,το πολύ 10 λεπτά, από την αφηξη μου στην πλατεία και ο οδηγός μας φωνάζει να επιβιβαστουμε στο πούλμαν! Γεμάτη ενέργεια ανεβαινω στο πούλμαν και κάθομαι μαζί με τον κολλητό μου ,τον Γιάννη!

Μέσα στο πούλμαν επικρατει ένα ευχαριστο χάος! Μερικοί κοιμούνται,απορώ πως τα κατάφεραν με τόση φασαρία, αλλά όλοι οι υπόλοιπη ακούν μουσικοί φωνάζουν χορεύουν..απόλυτη τρέλλα! Πρέπει να έχει πολύ υπομονή ο οδηγός μας..τον έχουμε ζαλίσει τον καημένο..!

Μπορώ να πω με σιγουριά πως όταν είσαι με φίλους η ώρα περνάει πολύ γρήγορα! Μετά από 5 ώρες ταξίδι φτάσαμε στην Πίνδο! Το τοπίο ήταν μαγικό ! Πολύ πιο ωραίο από ότι το φανταζόμουν ! Χανωσουν στη θέα του τοπίου..Σαν παράδεισος!!

Χωρίς να χάνουμε χρόνο κατευθυνθήκαμε στο σημείο όπου θα κατασκηνωναμε. Ανάμεσα σε κάμποσα δέντρα στήσαμε τις σκηνές μας. Εγώ θα κοιμωμουν στην ίδια σκηνή με τον Γιάννη και τον Άλεξ. Ο Γιάννης είναι πλέον σαν αδερφός μου μετά από τόσα χρόνια..αλλά ο Αλεξ είναι το αγόρι που μου αρέσει εδώ και παρα πολύ καιρό αλλά του αρέσει άλλη..! Ευτυχώς δεν ξέρει πως νιωθω για εκεινον γιατί τοτε θα ενιωθα πραγματικα τοσο αβολαα..!!

Η ώρα πέρασε και μας πήρε ο ύπνος. Όμως δεν κοιμηθήκαμε πολύ καθώς μετά από 3 ώρες ξυπνήσαμε θέλοντας να πάμε να εξερευνήσουμε το μέρος! Έτσι ετοιμαστηκαμε και ξεκινήσαμε την βόλτα μας! Περπαταγαμε για αρκετη ωρα..τα πόδια μας είχαν γίνει κοκαλο από το κρύο αλλά δεν μας στάθηκε εμπόδιο από το να συνεχίσουμε την βόλτα μας ! Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο όπου ένας μεγάλος βράχος υψωνόταν δίπλα μας και από πισω είχε μια απότομη πλαγια! Ο Άλεξ και ο Γιάννης πέρασαν με μεγάλη ευκολία την πλαγιά..Εγώ όμως δυσκολεύτηκα πολύ και πριν προλάβω να φτάσω στους φίλους μου,γλυστραω και πέφτω μαζί με μερικά βράχια σε ένα σωρό από χιόνι!

Άρχισα να ουρλιάζω καθώς έπεφτα αλλά ξαφνικά τα ουρλιαχτά σταμάτησαν! Τα αγόρια χωρίς να χάνουν χρόνο αρχίζουν να βγάζουν τα βράχια από πάνω μου και το χιόνι που με είχε σκεπάσει..