Kiralık Dişler (SY)

36-Yaşlılar

Birkaç dakika sonra Sarah'ın boynunu kırdı ve yere attı. Droznov'un gücü inanılmazdı. Tecrübe ile gelen güç, bir gün benimde sahip olmak istediğim bir şeydi. Onun yanında ben, bir çocuk kadar acemiydim.

"Yeni doğanını öldürmediğim için müteşekkirsen beni izle, gidelim."

Onu takip edip neler olduğunu öğrenmeliydim. Yüz yıldır gözükmeyen biri beni götürmek için geldiyse önemli olmalıydı. Sarah'ı kucağıma alıp adamı takip etmeye başladım. İlk fırsatta Sarah'ı eğitmeyi aklıma yazdım. Kaba kuvvet yeterli olmayacaktı.

Droznov beni eski bir evin önüne kadar getirdi. Bu ev Amerika'da pek sık göremeyeceğiniz bir mimari eserdi. Belki de tarihi eser demeliydim. İçeri girerken her an tepemize yıkılacak diye endişelenmiştim. Kapıların açılırken gıcırdaması, korku filmlerini aklıma getirdi. Fakat bir vampir olarak, korku filmlerinin başrolü bendim. O yüzden çevreme eğlenerek bakıyordum.

"Kızı buraya bırak, hizmetkârlar ilgilenir."

Droznov'un işaret ettiği yerde bir kanepe vardı. Başucunda ellerini önüne bağlamış yaşlı bir kadın duruyordu. Bana bir vampir gibi gözükmemişti. Kimse bu kadar yaşlı birini dönüştürmezdi.

Sarah'ı kanepeye bırakıp Droznov'u takip ettim. Evin giriş katı geniş bir salona sahipti. Geniş döner merdivenlerle yukarıya çıkılabiliyordu. Biz giriş katındaki odalardan birine girdik. İçerisi mumlarla aydınlatılmıştı.

"Ne oldu, elektrik faturasını ödemeyi mi unuttunuz?" dedim. Droznov hafifçe gülümsemişti ama odada bulunan beş kişi ciddi ifadelerini koruyorlardı. "Sergei Sokolov" diyerek Droznov beni tanıştırdı.

Diğerlerinin isimlerini duymayı bekliyordum ama hiç biri kendisini tanıtmaya lüzum görmedi. Kendimi okul müdürünün odasında verilecek cezayı bekleyen bir çocuk gibi hissediyordum.

"Otur."

Sekiz kişilik masanın en başında oturan adam konuşmuştu. İki yanında ikişer kişi oturuyordu. Ben de karşısına gelen koltuğa oturdum, Droznov sağ yanımdaki boş yere geçti.

"Konseyin seni neden çağırdığını biliyor musun?"

"Konsey mi? Ne konseyiymiş bu?"

Beş adam aralarında fısıldaşmaya başlamıştı.

"Küstah çocuk."

"Cezalandırılmalı."

"Konseyi görmezden gelemez."

...

"Lütfen beni dinleyin" dedi Droznov. "Sergei ve onun gibi birçok vampir konseyden habersiz. Önce ona konseyi ve önemini anlatmalıyız."

"Evet anlatın dinliyorum. Eğer hoşuma giderse konseyinize katılabilirim."

"Küstah" dedi başta oturan adam. "Üç bin yıldır böyle bir serseri görmedim."

Serseri kelimesinden çok üç bin yıl kelimelerine takılmıştım. Eğer bu adamlar Droznov kadar yaşlılarsa, onlarla şakalaşmak akıllıca olmazdı.

"Üzgünüm saygıdeğer efendiler" dedim. Zamanı gelince alttan almak iyidir. Bu karşımdakiler dengim değildi. Saniyeler içerisinde kafamı bedenimden ayırabilirlerdi.

Başkan rahatlayarak arkasına yaslandı. Beni dize getirdiğini düşünüyor olmalıydı. Düşünsün bakalım.

"Seni buraya çağırdık çünkü yaptıklarını takip ediyoruz. Tam bir barbarlık örneği sergiliyorsun." Başkan konuştukça diğerleri başlarını sallıyorlardı.