4

391 19 2
                                    

"OMG! Dat is het vest van Jeroen" roep ik. "Ja hij is hier dus geweest." Ik ren terug om mijn tas en telefoon te halen. Als ik me omdraai zie ik dat Gerenzo Jeroen zijn vest aan heeft getrokken. "Zit ie lekker?" Vraag ik lachend. "Uhh.. Ja....." ik lach nog harder. Ik kijk hoe laat het is en ik probeer Jeroen nog een keer te bellen. Nog steeds geen antwoord. "OMG HELEMAAL VERGETEN!" Roep ik dan. "Wat is er?!" Vraagt Gerenzo. Ik heb de 'zoek mijn vrienden' app. Snel open ik de app. "Er staat dat Jeroen in Utrecht zit!" Roep ik. "Hoe komt hij daar nou weer?" Vraagt Gerenzo verbaasd. "Geen idee, maar wij gaan er heen." We zitten in de trein en ik zit te piekeren. Ik ga weer naar de app. Hij is nog steeds in Utrecht. Volgens mij loopt hij gewoon rond in Utrecht. 5 minuten voordat we er zijn kijk ik nog 1 keer. Er staat niks. Geen Jeroen. Ik laat het aan Gerenzo zien. "Shit" Zegt hij.

POV Jeroen

Precies wanneer ik er op kom om iemand te bellen gaat mijn telefoon leeg. Ik weet niet waar ik ben, wie ik ben, of waar ik vandaan kom. Ik loop nu al bijna een uur rondjes. ikga opeen bankje zitten. Er komt een meisje naar me toe rennen. "Omg Jeroen! mag ik je handtekening? en een foto?" Ik kijk haar verbaasd aan. "Uhh ja is goed." Zeg ik dan maar. Wanneer ze alles heeft wat ze wilde nemen we afscheid. Dan gaat ze weer weg. Shit denk ik dan. Ik had moeten vragen hoe ze me kende. Nou ja. Ik loop verder. Ik heb geen idee waar ik heen moet. Ik zie onderweg ergens een klok hangen. Drie uur. Ik heb geen idee waar ik vanavond heen moet. Ik ga op zoek naar een klein restaurantje ofzo. Na ongeveer een half uur lopen (denk ik) vind ik een klein cafeetje. Ik ga naar binnen en leg een klein beetje uit wat er aan de hand is. "Ik kan je niet helpen jongeman" zegt hij uiteindelijk. "Maar.... ik kan nergens heen." Dan staat er een man op en hij loopt naar ons toe. "1 hamburger en een cola voor deze jongen. Ik betaal." "Super bedankt" zeg ik dankbaar "geen probleem. Kom bij mij aan tafel zitten." Ik ga bij de man zitten en we praten wat. "Waar slaap je vannacht?" Vraagt hij. "Geen idee" zeg ik. "Je kan met mij mee. Ik woon hier een half uur vandaan" "oh ja heel graag. Super bedankt."

POV Marije

Gerenzo en ik hebben geen idee waar we moeten slapen. We lopen nu aan de rand van het bos. "Marije! Kijk!" Roept Gerenzo. Hij wijst een oude tent aan.

(Voor alle zielige mensjes die nog op school zitten♡. En alle andere mensjes natuurlijk😉😙)

Don't let me go ~Geroenzo~Där berättelser lever. Upptäck nu