GERÇEK MASAL

-6- İmdat, Sevgilim Kurt adam

Yemekten sonra havuzun kenarına birer minder attık ve orada gaz lambalarının arasında uzun süre oturduk. Işıkların suya yansıması muhteşemdi. Koray'ın bu gece için oluşturduğu romantik şarkılardan oluşan liste eşliğinde kah dalıp gittik, kah sohbet ettik ve ben bol bol fotoğrafımızı çektim. Bu unutamayacağım geceden ne kadar çok kare kalırsa o kadar az üzülecektim sanki gittiğimizde.

Gevşediğimi ve burada yaşadığım şeylerin bana ne kadar iyi geldiğini hissettim. Koray tüm bunları zaten tam da ben iyi hissedeyim diye yapmamış mıydı? İşe yaramıştı. O an Koray yanımdayken daha iyi bir yerde olamayacağımızı düşündüm. Gece ilerlerken artık erkenden uyanmış ve tüm gün doğa yürüyüşü yapmış olmanın da etkisiyle uyku iyice sıkıştırmaya başlamıştı.

''Koray?'' dedim mayışmış sesimle onun koluna dayanmış havuzu seyrederken. O sırada saçlarımı okşuyordu ve büyük ihtimalle beni aniden bu kadar mayıştıran şey de buydu.

''Söyle tanem.'' Derken saçlarımı okşamaya devam ediyordu.

''Oyunbozanlık yaptığımı düşünme ama benim çok uykum geldi. Dokunuşların o kadar yumuşak ki neredeyse burada uyuyacağım.''

''Sorun değil, hadi gel seni yatağına götüreyim.'' Koray hiç itiraz etmeden beni usulca kaldırdı ve eve giren kapıya doğru yürütmeye başladı. Tam kapıdan içeri girmek üzereyken döndüm ve verandada kalacak olan eşsiz manzaraya baktım. Çok uykum vardı ama orada durdum ve Koray'ın elini tutup onu da durdurdum.

''Beni buraya yine getirir misin? İyi hissetmeye ihtiyaç duyduğumda beni alıp buraya kaçırır mısın Koray?'' Dönüp sevdiğim adamın gözlerine baktım beklentiyle. Dudakları yüzüme yaklaşıp alnıma yumuşak bir öpücük kondurdu.

''Söz veriyorum. Ne zaman istersen ya da ihtiyaç duyarsan geleceğiz buraya. Hatta istersen senin için buna benzeyen bir dağ evi bile yaptırırım.'' Gözlerim aniden iri iri açıldı heyecanla.

''Gerçekten olur mu? Yaptırabilir misin böyle bir yer?'' Bazen gerçekten çocuk gibi oluyordum. Sevindiğimde verdiğim tepkileri dışarıdan görsem kendimi bir çocuğa benzetirdim kuşkusuz. Koray saçlarımın arasına daldırdı parmaklarını ve ben yeniden öptü alnımdan.

''Neden olmasın? Ama ya bana her kızdığında evi terk edip o dağ evine kaçarsan?'' gözlerinde yaramaz bir parıltı vardı.

''Sen de peşimden gelirsin ve harika barışma anılarımız olur fena mı?'' dedim kafamı göğsüne yaslarken.

''O zaman çok haşin ve vahşi bir dağ erkeğine dönüşebilirim ama uyarmadı deme.'' Koray sahte bir kahkaha atıp bir vampir gibi boynuma doğru eğildi ve dişlerini tenime değdirip ısırıyor gibi yaptı. Gıdıklandım ve çığlık atıp kollarından kurtuldum.

''Seni uyarmıştım Kırmızı Leydi.'' Derken pençelerini kaldırmış üzerime geliyordu. Ben de keyifle çığlıklar atarak havuzun çevresine doğru koşmaya başladım. Hem de bağırıyordum,

''Hayır, sevgilim bir kurt adam çıktı, kurtarın beni imdat!'' Yeni nesil vampir ve kurt adam dizilerinin kötü etkisi mi, iyi etkisi mi bilemedim ama kahkahalarla gülüyordum koşarken. Koray da pençeleri havada hırıltılar çıkararak geliyordu peşimden. Hay Allah'ım ya, romantik bir geceden nerelere gelmiştik. Aman kimin umurunda ki, deli gibi eğleniyordum, uykum bile açılmıştı neredeyse.

''Koray dur, gelme korkuyorum.'' Diye çığlık ata ata havuzun çevresinde dolanırken lambalara çarpmamaya çalışırken birden olan oldu ve ayağım kayıp havuza düştüm. Gecenin bir yarısı yaramazlık yapanın sonu bu olurdu işte. Vücudum suya düşer düşmez feleğim şaştı tabii ki. Yüzme biliyordum evet ama düşüşümü hesaplayamadığım için ufak bir şok geçirmiştim. Suyun içinde o şokla yüzeye çıkmaya çabalarken Koray'ın,