4. Maybe, a new start...?

337 7 1
                                    

Chapter 4

Saturday.

Excited na ako kung anong susuotin ko. I want to look beautiful. Not just beautiful, yung tipo bang lady like to make Kuya Lawrence na hindi na ako yung little sister na iniisip niya. I wish he will notice me.

I try my best na magmukhang babae. Hindi dahil mukha akong lalaki or whatever. Basta yung tipo bang I tried my best to look good with this floral dress na I’m wearing right now with matching 5 inches na high heels. Nag-effort din akong ayusin yung buhok ko mula sa usual na ayos nito. Straight pa din siya pero sa dulo may kaunting kulot. To end it up, I put a little make-up.

I’m nervous. Terribly nervous.

Eto na ata ang pinakamahirap na gagawin ko, ang magtapat.

The party has already started when I got at the restaurant. I wonder kung bakit napaka-fancy naman ata itong restaurant na napili ni Kuya Lawrence.

Marami nang tao sa loob at nandoon si Kuya Lawrence sa may gilid ng pinto kausap na naman yung magandang babae. Siya na nga ang tinutukoy ni Kuya Lawrence: si Candy. Yaah. She is really beautiful at mukha pang mayaman. Mag-back out na lang kaya ako sa plano ko? I turned at naglakad dahan-dahan pabalik ng taxi ng biglang….

“Bea!”

I looked around and saw Kuya Lawrence waving his hand.

Ano pa nga ba? No choice kundi bumalik at pumunta sa kanya.

“So nice na nakarating ka. “ and he looked at me mula ulo hanggang paa. “Wow, you’ve changed mukha ka nang little lady.” Then he smiled.

Candy smiled at me, too. Tapos bigla niyang sinabi kay Kuya Lawrence na its time na daw to meet their other friends. Kuya Lawrence said good bye to me pero babalik din daw siya agad. Sabay silang lumakad palayo pero kahit malayo na sila nakita kong panay tingin si Lawrence sa kanya. He kept on smiling at her and it makes me feel so bad. I never saw him smiled like that.

I feel so out of place. Pa’no ba naman kasi wala akong kakilala wala pa akong kasama. Sabi ko ngayon ako magtatapat bago pa mahuli ang lahat. Mabuti nang alam niya at least hindi ko na kailangan pang itago itong nararamdaman ko. Its today or never.

“Ma’am tequila po.”

I drunk it. Straight.

Did I just drunk tequila?

I feel bad.

Gosh. Ganito palang feeling. Sort of dizzy for a moment but I can still handle it.

I drunk again pang pa-kalma at pampatapang.

Go.

Kaya ko yan.

I spotted Kuya Lawrence doon siya banda sa may gitna, may mga kasamang guys and he kept on laughing. I walked towards him and sa mga kasama niya.

He looked at me na para bang kung anong nangyari sa akin. I’m just drunk but not too drunk and so what.

I smiled at him and they looked at me. As in nanahimik talaga sila. I grabbed the mike, then, lumapit ulit ako kay Kuya Lawrence and looked at him again.

How to become a PERFECT GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon