"Good morning, Chrissy!" Kumaway kaagad si Arjuna sa akin ngunit kinunutan ko ito ng noo.
Sinenyasan ko ang iilang mga tauhan ngunit umiling sila. Ibig sabihin noon ay hindi iyan si Papa.
Bago pa man ako makalapit sa aking mga pinsan ay bumaba na ang dalawang matangkad na lalaki mula sa nasabing sasakyan. Mula sa aking kinatatayuan ay nakilala ko na kaagad ang bihirang tindig na dala ng dalawang ito. Ngunit ang aking mga mata ay naka sentro lamang sa isa.
You have got to be fucking kidding me.
"Chrissy? Is there a problem?" Kung hindi pa sumali si Sean ay baka nalimutan ko na ang iPhone.
"Nothing. Bye," iling ko sa kaniya atsaka sinarado ang FaceTime kahit na magrereklamo pa lamang siya.
Arjuna jogged towards me and pointed towards Beth &Ramona, and Judah & Ram. His happy bubble was once again resurfacing but I couldn't keep it in me.
Sinipat ko si Ram na nakapamulsa habang nag-iintay. Nakasuot ito ng puting button down shirt at jeans. It perfectly displayed how his strained muscles flex every time he shifts. Even with his aviators, nakikita ko pa rin ang paninipat nito sa akin at sa aking kausap.
Even with his aviators, I felt undressed already by his brooding eyes. I cursed and faced Arjuna.
"What the hell is this, Arjuna? Please explain it to me carefully or so, I will make sure this project goes down effective immediately," nanggagalaiti kong sabi nang harapin ako nang aking pinsan.
"Jeez! Yeah, magpapaliwanag naman ako. Don't get your knickers in a twist!" dipensa niya sa akin.
"Oh, don't fuck with me!"
"Right, right." He cleared his throat and began explaining. Humalukipkip ako at sinipat sina Beth at Ramona na paparating.
As per Arjuna's request that this project must only be revealed if half-way done already, Tito Bernard went home immediately for emergency reasons. Aniya'y muntik na siyang gisahin tungkol sa project kaya naman minabuti na lamang niyang dito dalhin dahil alam niyang wala pa si Papa o si Kuya Ish.
Pero, kahit na.
"For crying out loud, Arjuna. Marami pang ibang restaurant diyan sa tabi-tabi at hindi itong bahay namin ang gagawin mong meeting place! Is your brain really that small? You could've informed me!" I hissed at him.
"We already texted you, and we tried calling you but you wouldn't answer," salo naman ni Beth dito sa lalaki.
Sinamaan ko iyon ng tingin. Sumingkit ang aking mga mata sa kaniya at sinenyas si Ram.
Nagkibit-balikat lamang siya atsaka pinakita ang kaniyang call logs na wala naman akong pakielam. Bahagyang tumaas ang kaniyang gilid ng labi na kaagad ding nawala. Si Ramona sa kaniyang tabi ay masama ang timpla ng mukha.
"And I really panicked. Like a panic attack and I didn't know what to do. I figured you would know so I drove here," dagdag ni Arjuna.
Nilamukos ko ang aking palad sa harapan nang kaniyang mukha upang makita ang aking disgusto. Pinilit ko siyang ibahin na lamang ang lugar ngunit aniya'y pangatlo na iyong paglilipat. Una sa kaniyang bahay, pangalawa ay dito sa amin.
"So, nahihiya ka sa kanila, at sa akin hindi ka nahihiya?" matama kong sabi.
Ngumisi lamang si Arjuna sa akin atsaka tumungo na kina Judah at Ram. Nagtama nanaman ang aming tingin. Kumunot ang kaniyang noo lalo na sa aking torso.
I looked down at it and saw that my clothes was drenched waist down. Nakabakat ang aking tiyan at pusod sa puting loose na racerback ang aking suot.
What do you expect from carwashing? Na dry ako kahit na ang ginagawa ko ay nagtatampisaw sa tubig?
Ang Pang-Apatnapu't Pito
Start from the beginning
